Οι ταινίες που αγαπήσαμε 6: Τα τέσσερα φτερά / The four feathers (1939)

Η.Π.Α., 1939, 130΄, Σκηνοθεσία: Zoltan Korda, Ηθοποιοί: John Clements, Ralph Richardson, C. Aubrey Smith, June Duprez, Allan Jeayes

Ομολογώ. Είμαι μεγάλος λάτρης των επικών-ιστορικών περιπετειών που κατέκλυσαν τις κινηματογραφικές αίθουσες και κατέκτησαν τις καρδιές εκατομμυρίων κινηματογραφόφιλων τη δεκαετία του ’30 και μας συντροφεύουν αγέραστες ακόμη και σήμερα. Δράση, εξωτισμός, ρομαντισμός, διαχρονικές αξίες χαρακτηρίζουν τις ταινίες αυτές που αποτελούν είδος προς εξαφάνιση στα σύγχρονα κινηματογραφικά δρώμενα. Το The Four Feathers του μεγάλου παραγωγού και σκηνοθέτη Zoltan Korda, βασισμένο στο ομώνυμο λογοτεχνικό έπος του A.E.W. Mason (για το οποίο δε γνωρίζω καμιά ελληνική έκδοση, όποιος γνωρίζει κάτι ας με πληροφορήσει σχετικά) είναι χαρακτηριστικό δείγμα του είδους και μια από τις κορυφαίες περιπέτειες που έχουν αποτυπωθεί στη μαγική οθόνη. Η δύναμη της ιστορίας και η διαχρονική γοητεία της εποχής στην οποία διαδραματίζεται, έχουν ζωντανέψει 3 φορές στο σινεμά (1952 το επόμενο remake και 2002 η τελευταία προσαρμογή με τον ταλαντούχο και αδικοχαμένο Χιθ Λέτζερ στο πρωταγωνιστικό ρόλο).

Στην Αγγλία του 1895 ο Χάρι Φάβερσαμ, γόνος οικογένειας στρατιωτικών, δεν επιθυμεί ν’ ακολουθήσει τη καριέρα του πατέρα του και παραιτείται από το στράτευμα πριν αυτό αναχωρήσει για να πολεμήσει στο Σουδάν. Ο πρώην αξιωματικός λαμβάνει 3 φτερά ως ένδειξη δειλίας από 3 φίλους του αξιωματικούς και ακόμη ένα από τη μνηστή του, Έθνε, η οποία νιώθει ντροπιασμένη από την επιλογή του αρραβωνιαστικού της.

Γεμάτος τύψεις για τη πράξη του αυτή, ο Φάβερσαμ, φεύγει μυστικά για το Σουδάν, εκεί όπου ο πόλεμος μαίνεται ακατάπαυστα, μεταμφιέζεται σε ντόπιο ιθαγενή και με τις ηρωικές του πράξεις αποδεικνύει στους πρώην συναδέλφους του, στο σύνταγμα του, στην Έθνε, μα κυρίως στον ίδιο του τον εαυτό ότι είναι ένας πραγματικά γενναίος άντρας.

Ο Zoltan Korda αποτίνει φόρο τιμής στα ηρωικά ιδεώδη, διατηρώντας ταυτόχρονα το πνεύμα του βιβλίου και έχοντας ως άξιους συμπαραστάτες τον John Clements (πολύ καλός στο πρωταγωνιστικό ρόλο του Χάρι Φάβερσαμ) και το μεγάλο Ralph Richardson. Εξαιρετική φωτογραφία σφραγίζει τη ταινία καθ’ όλη τη διάρκειά της, με πλάνα που φέρνουν στο νου λιθογραφίες εποχής.

Η περίφημη σεκάνς όπου οι 2 αξιωματικοί περιπλανιούνται εξαντλημένοι στην έρημο υπό τη σκιά των κορακιών, ανήκει στη κινηματογραφική ανθολογία.

Η μουσική του Miklos Rozsa, πομπώδης, επική, γεμίζει το έργο, ενώ ταυτόχρονα στέκει άνετα ως αυτόνομο μουσικό έργο δίχως τη συνοδεία εικόνας. Το The four feathers είναι ένα φιλμ που θα δούμε ξανά και ξανά και που πάντα θα μας χαρίζει απλόχερα στιγμές μεγαλείου και κινηματογραφικής απόλαυσης.

Trailer της ταινίας εδώ:



Χρήστος Νάστος