Το μεγάλο κόλπο του Ελληνόπουλου
Η περιπέτεια για την οποία θα σας μιλήσουμε σήμερα, είναι από τις μία πιο παλιές ιστορίες της Θρυλικής Τετράδας που έχουν γραφτεί. Δημοσιεύθηκε αρχικά σε συνέχειες στα τεύχη 127 και 128 του Μικρού Σερίφη. Τότε, τον μακρινό Απρίλιο του 1965, που τα τεύχη του αγαπημένου μας περιοδικού είχαν μεγάλο σχήμα και μόλις 20 σελίδες το καθένα...
Οι τίτλοι των τευχών αυτών ήταν "Το Γεράκι του Γκάλβεστον" και "Η ώρα της εκδικήσεως", στην επανέκδοση όμως της ιστορίας το 1975 τα τεύχη αυτά ενώθηκαν σε ένα και ο τίτλος έγινε "Το Γεράκι του τρόμου" (τεύχος 614). Υπήρξε και μια τελευταία έκδοση, του 1984, στο τεύχος 1053, η οποία είναι και αυτή που μπορεί να εντοπιστεί πιο εύκολα σήμερα... Να σημειωθεί ότι υπήρξε στο ενδιάμεσο και η κυκλοφορία της σειράς της Ανατύπωσης του Μικρού Σερίφη, στην οποία δημοσιεύθηκε κανονικά η ιστορία στα τεύχη 127-128 (από εκεί προέρχεται και το εξώφυλλο της παρουσίασής μας).
Υπόθεση: Τα παιδιά, μετά από μία συνάντησή τους με τον κάπταιν Κούπερ, μεταβαίνουν στο Γκάλβεστον όπου ένας φοβερός κακούργος προσπαθεί να θέσει υπό τον έλεγχό του όλη την περιοχή. Ήδη έχει σκοτωθεί ο σερίφης της πόλης, μαζί με το βοηθό του, ενώ την ίδια τύχη είχε κι ένας ακόμα σερίφης που στάλθηκε εκεί από τον κάπταιν Κούπερ! Ο Τζιμ φτάνει στο σημείο να σκηνοθετήσει ακόμη και το θάνατό του, προκειμένου να διεισδύσει στο δίκτυο των κακοποιών που έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους παντού… Μέχρι και ο αρχηγός του Σώματος φτάνει από το Ώστιν για να παραστεί στην κηδεία του Τζιμ Άνταμς! Ο Πεπίτο δεν ξέρει ότι ο Τζιμ είναι ζωντανός και θρηνεί τον χαμό του φίλου του. Στο μεταξύ, το θρυλικό Ελληνόπουλο, μεταμφιεσμένο σε γέρο, αναλαμβάνει δράση. Το Γεράκι που έχει σκορπίσει τον τρόμο, θα βρει σύντομα τον μάστορά του…
Η ιστορία μπορεί να μην διεκδικεί δάφνες ως προς το ύφος γραφής (άλλωστε, τα πρώτα χρόνια της έκδοσης οι χαρακτήρες ήταν λίγο διαφορετικοί, μιας και το περιοδικό απευθυνόταν αποκλειστικά σε παιδιά), όμως σίγουρα το σενάριο του Πότη Στρατίκη είναι πολύ καλό... Και μην ξεχνάμε ότι αλλιώς αντιλαμβανόμασταν τα πράγματα όταν ήμασταν μικροί, γι' αυτό και σίγουρα αυτή ήταν μια από τις πιο αγαπημένες μας ιστορίες με τα τέσσερα θρυλικά παιδιά του νόμου... Ποιος δεν είχε συγκλονιστεί, άλλωστε, με την εικόνα του Πεπίτο να κλαίει πάνω από τον... τάφο του Τζιμ;
Κριτική (με σημερινά κριτήρια): 3/5
Επιμέλεια κειμένων και παρουσίασης: Πλαφουτζής Παναγιώτης
Για το http://selidesnostalgias.blogspot.gr/ - 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου