Ακόμη ένα συναρπαστικό comic-3ήμερο έγινε πραγματικότητα, δίνοντάς μας χαρά και ελπίδα σε μία πολύ δύσκολη χρονικά περίοδο για τη χώρα μας. Η αυλαία του, λοιπόν, βοηθά να εξαχθούν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον του θεσμού. Πρώτο και σημαντικότερο κατ' εμέ, το γεγονός πως το φεστιβάλ αυτό έχει μπει για τα καλά στο DNA κάθε κομιξόφιλου της πρωτεύουσας –και όχι μόνο φυσικά! Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι του χώρου -συλλέκτες, ερευνητές, σχεδιαστές, συγγραφείς και απλοί αναγνώστες- να ανανεώνουν το ετήσιο ραντεβού τους εκεί κάπου στα μέσα με τέλη Απρίλη στη φιλόξενη Ελληνο-Αμερικάνικη ένωση της οδού Μασσαλίας. Συζητήσεις επί συζητήσεων, ατελείωτες βόλτες στα πέριξ του φεστιβάλ, αξιοπρόσεκτες παρουσιάσεις, συλλεκτικά τεύχη, βραβεία, μα κυρίως νέες προσθήκες στις συλλογές μας. Όλα βρίσκονται εκεί.
Παρά, λοιπόν τη κρίση, η οποία μας έχει επηρεάσει πλέον όλους, πληθώρα νέων κυκλοφοριών υπήρχε και φέτος. Οι περισσότεροι εκδότες σχεδιάζουν και περιμένουν το Comicdom ώστε να παρουσιάσουν εκεί τις νέες τους δημιουργίες-κυκλοφορίες προς το ολοένα και πλατύτερο αναγνωστικό-ενδιαφερόμενο κοινό. Τι κι αν οι καιροί είναι δύσκολοι, υπάρχουν νέες εκδόσεις (και πάμπολλες αυτοεκδόσεις!) για κάθε βαλάντιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της δυναμικής του φεστιβάλ αποτελεί το γεγονός ότι πέρυσι τα "Χρονικά του Δρακοφοίνικα" (Jemma Press) πούλησαν 300 αντίτυπα στις 3 ημέρες που αυτό διήρκησε! Ίσως το επίπεδο των κυκλοφοριών να ήταν ποιοτικά ένα σκαλοπάτι παρακάτω σε σχέση με τα 2 προηγούμενα χρόνια, αυτό όμως σε τίποτε δεν υποβαθμίζει τη προσπάθεια των εκδοτών να προσφέρουν μια μεγάλη γκάμα νέων κόμιξ προς κάθε επίδοξο αναγνώστη.
Δε γνωρίζω πως κινήθηκε εμπορικά το Comicdom στο σύνολο του. Θεωρώ πάντως πως οι καλές-προσιτές τιμές σε συνδυασμό με τη ποικιλία των νέων κυκλοφοριών, βοήθησε επαρκώς. Εκείνο που προσωπικά μου έλειψε –και μου λείπει αρκετά χρόνια τώρα- είναι η εμφανής έλλειψη πιο κλασικών comics εκδόσεων. Για να γίνω πιο σαφής, διαπιστώνω μία έντονη στροφή προς πιο μοντέρνα και πιο διαφορετικά εικονογραφημένα αναγνώσματα. Εξαιρέσεις υπάρχουν (βλ. "Judge Dredd", "Οδύσσεια"), που όμως απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δε γνωρίζω (πάλι!) αν αυτό οφείλεται σε οικονομικούς παράγοντες (οι παλιοί κλασικοί τίτλοι έχουν υψηλό κόστος δικαιωμάτων) ή σε προσωπικές επιλογές του εκάστοτε εκδότη, όμως οφείλω να το τονίσω. Εμείς οι παλιότεροι και κάπως κλασικότροποι αναγνώστες-συλλέκτες έχουμε μάλλον περιορισμένες επιλογές.
Κλείνοντας, θα ήθελα να ζητήσω ξανά τη στήριξη σε αυτό το θεσμό όλων των φίλων του χώρου. Μία βόλτα από εκεί, μία αγορά (έστω και χαμηλού κόστους) βοηθά το Comicdom να συνεχίσει να υφίσταται, μα κυρίως βοηθά τις λιγοστές εκδοτικές εταιρίες που επενδύουν με ασίγαστο πάθος στα εικονογραφημένα αναγνώσματα, να επιβιώσουν στη σύγχρονη οικονομική λαίλαπα...
Χρήστος Νάστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου