Μια ιδέα από το χώρο του φανταστικού οδηγεί σε ένα γεμάτο ενέργεια θρίλερ με δόσεις από φιλμ νουάρ και μαύρη κωμωδία...
Ένας συγγραφέας (Bradley Cooper) αλωνίζει στους δρόμους ψάχνοντας για κάτι καλό στην ζωή του. Το βιβλίο του έχει καθυστερήσει, η κοπέλα του τον έχει παρατήσει και τα νοίκια εκκρεμούν. Συναντά έναν παλιό γνωστό και αφού δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει τον ακολουθεί σε μια pub. Εκεί ο τύπος θα του αποκαλύψει με μεγάλη δόση μαεστρίας και πονηριάς ότι έχει στην κατοχή του ένα φάρμακο σε μορφή χαπιού, που αυξάνει το ποσοστό χρήσης του εγκεφάλου από το 20% στο 100%. Αν και το βρίσκει ελκυστικό σαν ιδέα, ο loser δεν πείθεται αλλά βάζει το χάπι στην τσέπη του. Μην έχοντας και πολλά να χάσει, λίγο πριν φτάσει στο σπίτι του, το δοκιμάζει. Το αποτέλεσμα είναι ακριβώς όπως το είχε περιγράψει ο dealer. Ένα κύμα υπεράνθρωπων δυνατοτήτων αναβλύζει μέσα σε ένα κοινό κεφάλι που με την χρήση του φαρμάκου μπορεί να γράψει ένα βιβλίο σε μια εβδομάδα, να θυμηθεί κάθε μικρή πληροφορία που έχει δεχτεί σε ολόκληρη την ζωή του και να πλουτίσει...
Κατ' αρχήν πρόκειται για μια φανταστική ιδέα. Είναι έξυπνη, ενθουσιώδης και ελκυστικά ουτοπική, αφού πρόκειται για κάτι που ίσως αποτελεί φαντασίωση κάθε ανθρώπου. Θυμίζει λίγο το «The Matrix», όταν ο Neo κατάλαβε ότι είναι ο εκλεκτός. Αρχισε να βλέπει τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Έτσι και εδώ. Ο Eddie αποκτά μια διαύγεια που του επιτρέπει να "διαβάζει" τα πάντα σε δευτερόλεπτα. Αλλά τίποτα δεν προσφέρεται απλόχερα χωρίς να ζητήσει αντάλλαγμα. Η διάσταση του επιρρεπή ανθρώπου που εύκολα παρασύρεται και εθίζεται, κάνει την εμφάνισή της και προσγειώνει τον ήρωα και τον θεατή. Μέσα στις απεριόριστες δυνατότητες του, ο άνθρωπος παραμένει ένα ευάλωτο ον. Ένα ον που επιμένει να ζητά βοήθεια από οτιδήποτε προκειμένου να ξεπεράσει τον κατασκευασμένο εαυτό του. Ο εθισμός του Eddie και η συνεχής αύξηση της δόσης, εκτός της απληστίας, επιβεβαιώνει και την αδυναμία χειρισμού μιας κατάστασης που τον υπερβαίνει, μιας κατάστασης που με την βοήθεια του χαπιού φαίνεται πιο εύκολη αλλά τελικά δεν είναι. Του προκαλεί τόσο καλό όσο και κακό.
Τι κάνεις λοιπόν όταν μπορείς να είσαι 'ο εκλεκτός'; Εξουσία και λεφτά είναι οι επιλογές. Ίσως όλοι αυτό να ζητούσαμε. Ίσως όχι. Στην ταινία ο άνθρωπος είναι αυτό που ήταν πάντα. Κυνηγός. Με ή χωρίς χάπι ο στόχος παραμένει ίδιος. Ο τρόπος αλλάζει. Ένας άνθρωπος αποκτά εξουσία και οι υπόλοιποι τη θέλουν για πάρτη τους. Και την διεκδικούν. Η ουτοπική προσέγγιση αποκτά συνεχώς ρεαλισμό ώσπου στο τέλος συγχύζεται και δεν ξέρει ποιόν δρόμο να ακολουθήσει. Το σενάριο έχει μια εξαιρετική αντίληψη του ανθρώπινου παράγοντα και τον βάζει στο μικροσκόπιο με μια μέθοδο που του προσφέρει και την υπέρβαση αλλά και τους κινδύνους της. Όταν χρειάζεται να παρουσιάσει ένα αποτέλεσμα, σφυρίζει αδιάφορα και μας λέει "τα συμπεράσματα δικά σας". Είναι ίσως και το μόνο που μας κακοφάνηκε -μαζί με κάποιες μακροσκελείς παρενθέσεις στην αφήγηση- και μας ανάγκασε να πούμε ότι η ταινία έχει περισσότερες δυνατότητες από αυτές που τελικά μας δείχνει.
Αλλά δεν έκανε και κανένα έγκλημα. Όπως είπαμε και προηγουμένως, πρόκειται για μια εξαιρετική ιδέα. Η φιλόδοξη σκηνοθεσία του Neil Burger, με τις ευφάνταστες χρονικές μεταφορές και την χρήση όμορφων εφέ, της δίνει ακριβώς την μορφή που της ταιριάζει και ο βασικός πρωταγωνιστής Bradley Cooper είναι ανέλπιστα καλός στην ερμηνευτική του προσέγγιση. Έτσι τα όποια 'ολισθήματα' δεν είναι τόσο σημαντικά ώστε να ζημιώσουν την συνολική εικόνα της ταινίας.
Το «Limitless» φαίνεται αρχικά να ταιριάζει με τον τίτλο του. Αποδεικνύει αργότερα ότι έχει όριο αλλά αυτό το όριο παραμένει ψηλά και η αποζημίωση του θεατή μόνο ικανοποιητική μπορεί να χαρακτηριστεί...
Υ.Γ. Η Abbie Cornish είναι απλά πανέμορφη...
Δείτε το official trailer:
Το κείμενο το βρήκαμε στο http://www.cinemanews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου