Ο Μορίς (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Maurice de Bevere, γνωστός και ως Morris), ήταν Βέλγος δημιουργός κόμικς και δημιουργός του Λούκυ Λουκ. Η υπογραφή του, με την οποία έγινε γνωστός, είναι ουσιαστικά το όνομά του γραμμένο διαφορετικά. Γεννήθηκε στο Κόρτρικ του Βελγίου και ξεκίνησε να σχεδιάζει στο στούντιο Compagnie Belge d' Actualités (CBA), ένα μικρό στούντιο, όπου γνώρισε τον Peyo και τον Andre Franquin. Μετά τον πόλεμο η εταιρία έκλεισε και ο Μορίς δούλεψε για την εφημερίδα Het Laatste Nieuws και το εβδομαδιαίο περιοδικό Le Moustique που εκδίδονταν από τον Dupuis, για το οποίο σχεδίασε πάνω από 250 εξώφυλλα και αμέτρητα σκίτσα, κυρίως καρικατούρες κινηματογραφικών αστέρων.
Δημιούργησε τον Λούκυ Λουκ το 1946 για το περιοδικό Σπιρού, περιοδικό κόμικς εκδιδόμενο από τον Dupuis. Ο Λούκυ Λουκ είναι ένας μοναχικός κάου-μπόυ που ταξιδεύει στην Άγρια Δύση, βοηθώντας αυτούς που είναι σε ανάγκη, βοηθούμενος από το πιστό του άλογο, την Ντόλυ. Η πρώτη περιπέτεια, Αριζόνα 1880, εκδόθηκε στο L' Almanach Spirou 1947 στις 7 Δεκεμβρίου 1946. Ο Μορίς έγινε ένας από τους κεντρικούς καλλιτέχνες του περιοδικού και ένας από τη "Συμμορία των 4" με τους Jijé, André Franquin και Will.
Δεν εργαζόταν στο σπίτι του Jije, αντίθετα με τους άλλους 2, αλλά όλοι γίνανε καλοί φίλοι, διεγείροντας καλλιτεχνικά ο ένας τον άλλο. Όλοι μαζί εδραίωσαν τη σχολή Marcinelle, το τυπικό στυλ των κόμικ του Spirou, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το "Ligne claire" που χρησιμοποιούνταν από τους καλλιτέχνες που σχετίζονταν με τον Ερζέ στο περιοδικό Τεντέν.
Το 1948 οι Μορίς, Jijé και Franquin ταξίδεψαν στις ΗΠΑ. Ήθελαν να γνωρίσουν την χώρα, να δουν τι απέμεινε από την Άγρια Δύση και να συναντήσουν καλλιτέχνες από τις ΗΠΑ. Ο Μορίς έμεινε περισσότερο από τους τρεις και επέστρεψε μετά από έξι χρόνια. Στο ενδιάμεσο είχε δουλέψει για το περιοδικό MAD και είχε συναντήσει τον Ρενέ Γκοσινί, γάλλο καλλιτέχνη κόμικ και συγγραφέα με τον οποίο θα συνδημιουργήσει τις ιστορίες του Λούκυ Λουκ από το 1955 ως το 1977.
Τα χρόνια στις ΗΠΑ ήταν σημαντικά για τον Μορίς, όχι μόνο για την γνωριμία με το Γκοσινί, αλλά και για την συγκέντρωση στοιχείων και πληροφοριών για το μετέπειτα έργο του, αλλά και για την εξοικείωσή του με τις Χολιγουντιανές ταινίες της εποχής. Ο Μορίς εισήγαγε στα επόμενα χρόνια πολλές κινηματογραφικές τεχνικές στις ιστορίες του. Το στυλ του Ουώλτ Ντίσνεϋ τον επηρέασε επίσης, επιρροή που φαίνεται στις πρώτες ιστορίες του Λούκυ Λουκ όπου χρησιμοποιούσε πολλές καμπύλες γραμμές. Πολλοί ήρωές του είναι βασισμένοι σε διάσημους Αμερικάνους ηθοποιούς όπως οι Τζακ Πάλανς, Γκάρυ Κούπερ, Β.Σ. Φιλντς και Ουίλιαμ Χαρτ ενώ δεν λείπουν και οι Ευρωπαίοι όπως ο Λουί ντε Φινές.
Οι πρώτες 31 περιπέτειες εκδόθηκαν από τον οίκο Dupuis, αλλά στα τέλη του ’60 ο Μορίς αποχώρησε από τον Dupuis και το Spirou για τον Dargaud και το Pilote, το περιοδικό που δημιουργήθηκε από το φίλο του Γκοσινί.
Ο Μορίς είχε επισκεφθεί την Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και είχε συναντηθεί με τον τότε εκδότη του Λούκυ Λουκ, Πότη Στρατίκη, με τον οποίο τον έδενε αμοιβαία συμπάθεια και φιλία.
Το 1984, η Hanna-Barbera έκανε μια σειρά από 52 επεισόδια του Λούκυ Λουκ. Ακόμα 52 έγιναν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 επιβεβαιώνοντας την δημοτικότητα του περιοδικού. Ο Λούκυ Λουκ είναι το πιο εμπορικό Ευρωπαϊκό κόμικ με 300 εκατομμύρια πωλήσεις σε περισσότερες από 30 γλώσσες. Ο Μορίς δεν δούλεψε σε πολλές σειρές. Το 1987 ξεκίνησε τις περιπέτειες του Ραντανπλάν με πρωταγωνιστή τον «πιο ηλίθιο σκύλο». Πέθανε το 2001 από ένα τυχαίο πέσιμο.
Το 2005 κατετάγη 79ος στο δημοψήφισμα για τον De Grootste Belg (μεγαλύτερο Βέλγο).
Βραβεία
• 1972: Grand Prix Saint-Michel, Brussels, Belgium
• 1992: Angoulême International Comics Festival, 20th anniversary Grand Prix de la ville d' Angoulême
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου