Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία: Κώστας Καραγιάννης
Σενάριο: Νίκος Τσιφόρος
Παραγωγή: Φοίνιξ Φιλμ
Πρωταγωνιστούν: Βασίλης Αυλωνίτης, Νίκος Σταυρίδης, Γιάννης Γκιωνάκης, Μίρκα Καλατζοπούλου, Άννα Παϊτατζή, Δέσποινα Στυλιανοπούλου, Χρήστος Ζορμπάς, Γιώργος Βελέντζας, Ράλλης Αγγελίδης, Γιάννης Μωραϊτης, Τάσος Καμπάκης, Αντώνης Μαρκαντωνάτος, Γιώργος Παπαγεωργίου, Μαίρη Κόκκαλη, Βίκυ Παπά.
Διάρκεια: 82'
Εισιτήρια: 16.997
Α' Προβολή: 17/12/1962
Υπόθεση: Ο Διαμαντής και ο Σαράντης είναι συγκάτοικοι και φίλοι. Ο πρώτος είναι ιδιοκτήτης οινομαγειρείου, στο οποίο ο δεύτερος εργάζεται ως γκαρσόνι. Όλη μέρα καβγαδίζουν με το παραμικρό. Και οι δυο τους είναι ερωτευμένοι με την όμορφη νεαρή της γειτονιάς, τη Φανίτσα. Ερωτευμένος με τη Φανή είναι επίσης και ο Λούλης, αλλά η πλούσια και σνομπ θεία του δεν θέλει να ακούσει λέξη γι’ αυτήν.
Κάποια μέρα, οι δύο φίλοι αγοράζουν ένα λαχείο, κερδίζουν τον πρώτο λαχνό κι αρχίζουν να σκέφτονται πώς θα αξιοποιήσουν τα λεφτά τους. Όταν το παλιό κτίριο, όπου βρίσκεται το οινομαγειρείο του Διαμαντή, κατεδαφίζεται, οι δύο φίλοι, βέβαιοι ότι σύντομα θα παντρευτούν, αγοράζουν ένα μεγαλύτερο εστιατόριο, στο οποίο έρχεται να δουλέψει και ο Λούλης, προκειμένου να απαλλαγεί απ’ την ανυπόφορη θεία του. Η Φανή προσλαμβάνεται ως ταμίας και ο καθένας τώρα σκέφτεται, πώς να της ζητήσει να γίνει γυναίκα του!…
Ατάκες:
ΠΕΛΑΤΗΣ: Για έλα εδώ ρε Σαράντη.
ΣΑΡΑΝΤΗΣ (ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ): Παρακαλώ.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Αφού γράφεις, φασόλια τρεις, γιατί χρεώνεις τέσσερις;
ΣΑΡΑΝΤΗΣ: Τα παράπονα στον συγγραφέα, απέναντι.
ΠΕΛΑΤΗΣ: Γιατί αυτή η διαφορά;
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ (ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ): Ναι, Μητσο μου, αλλά εσύ έφαγες γίγαντες. Εμ... βέβαια.. Το ίδιο θα πλήρωνες τα λόπια και το ίδιο τους γίγαντες; Και τι γίγαντες! Να με το συμπάθιο. Αυτοι γίνονται και γεμιστοί.
ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗ: Μπα... Ενδιαφέρεται και ο Διαμαντής για τη Φανή;
ΣΑΡΑΝΤΗΣ: Βέβαια. Δεν το ξέρεις; Δεν είδες πρωτύτερα, που της έδωσε δύο πατάτες για συμπλήρωμα;
ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗ: Μπα!
ΣΑΡΑΝΤΗΣ: Α, βέβαια. Κι άμα ο Διαμαντής δίνει πατάτα για συμπλήρωμα και μάλιστα δύο, είναι ερωτευμένος μέχρι τα μπούνια.
ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗ: Ε, τότε εσύ που της έδωσες ολόκληρο πιάτο;
ΣΑΡΑΝΤΗΣ: Λες να 'μαι κι εγώ; Άντε ρε!
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Μη ρίχνεις πολύ αλάτι, γιατί είναι ακριβό.
ΣΑΡΑΝΤΗΣ: Δε μου λες ρε, με την όπισθεν μπήκες κι έχεις πάρει ανάποδες;
ΦΑΝΗ (ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ): Καλημέρα.
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Καλώς το κορίτσι μας.
ΣΑΡΑΝΤΗΣ: Καλώς τη Φανίτσα.
ΦΑΝΗ: Θα μου δώσετε λίγο σπανακόρυζο;
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Όχι. Σήμερα δεν έχουμε σπανακόρυζο. Θα σου δώσουμε ένα αρνάκι καπλαμά.
ΣΑΡΑΝΤΗΣ: Καπαμά ρε. Άκου καπλαμά!
ΛΟΥΛΗΣ (ΓΚΙΩΝΑΚΗΣ): Κύριε χοντρέ... Εσείς δεν είστε που έχετε το εστιατόριο, που ψωνίζει και η δεσποινίς Φανή;
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Ναι, εγώ.
ΛΟΥΛΗΣ: Μπορείτε να της πείτε ότι την αγαπάω;
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Και τι είμαι 'γω ρε; Προξενήτρα;
ΛΟΥΛΗΣ: Όχι, αλλά έχω ακούσει ότι οι χοντροί είναι καλοί άνθρωποι.
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Χοντρή είναι η κεφάλα σου.
ΛΟΥΛΗΣ: Εγώ θα την πάρω τη Φανή!
ΘΕΙΑ ΛΟΥΛΗ (ΠΑΪΤΑΤΖΗ): Μα είναι δυνατόν; Μια απένταρη;
ΛΟΥΛΗΣ: Θα της δώσουμε εμείς, απ' τα δικά μας.
ΘΕΙΑ ΛΟΥΛΗ: Εσύ ρε; Έβγαλες ποτέ σου μια δραχμή;
ΛΟΥΛΗΣ: Πώς, έβγαλα.
ΘΕΙΑ ΛΟΥΛΗ: Από πού;
ΛΟΥΛΗΣ: Απ' τον κουμπαρά μου.
ΘΕΙΑ ΛΟΥΛΗ: Λούλη, είσαι βλαξ.
ΛΟΥΛΗΣ: Ναι θεία... και τη θέλω βλακωδώς. Χα, χα!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου