Για την τιμή. Για τον θρίαμβο. Για την αγάπη.
Για το πεπρωμένο. Για το πάθος. Για την Τροία.
Για το πεπρωμένο. Για το πάθος. Για την Τροία.
Σκηνοθεσία: Wolfgang Petersen
Σενάριο: David Benioff
Παραγωγή: Wolfgang Petersen, Diana Rathbun, Colin Wilson
Πρωταγωνιστούν: Brad Pitt, Eric Bana, Orlando Bloom, Diane Kruger, Brian Cox, Sean Bean, Brendan Gleeson, Peter O'Toole, Rose Byrne, Saffron Burrows, Julian Glover, Julie Christie
Μουσική: James Horner
Διάρκεια: 162’
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρασκευή 14 Μαΐου 2004
Υπόθεση: Στην αρχαία Σπάρτη ο βασιλιάς Μενέλαος έχει μόλις κλείσει μια συμφωνία ειρήνης με την Τροία. Αντιπρόσωποι στο παλάτι έχουν καταφτάσει οι πρίγκιπες Έκτορας και Πάρης. Μετά το κλείσιμο της συμφωνίας και το γλέντι που ακολουθεί οι Τρώες αναχωρούν έχοντας μαζί τους και έναν επιπλέον επιβάτη. Την ομορφότερη γυναίκα του κόσμου και βασίλισσα της Σπάρτης, Ελένη, που έχει ερωτευτεί το νεαρό Πάρη. Για να εκδικηθούν την αρπαγή της, οι Έλληνες θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα μαζέψουν το μεγαλύτερο εκστρατευτικό σώμα της μέχρι τότε ιστορίας. 1.000 πλοία και 50.000 άνδρες θα διασχίσουν το Αιγαίο φτάνοντας στα Μικρασιατικά παράλια επιζητώντας την ισοπέδωση της Τροίας. Ανάμεσά τους ο γενναίος Αχιλλέας που διακρίνεται για τις πολεμικές του αρετές και ο πολυμήχανος Οδυσσέας. Όλοι είναι υπό την καθοδήγηση του βασιλιά των Μυκηνών Αγαμέμνονα, ο οποίος όμως είναι σε μια συνεχή αντιπαράθεση με τον Αχιλλέα, παρότι τον έχει ανάγκη για να κερδίσει τον πόλεμο.
Ο Wolfgang Petersen παίρνει την βασική ιστορία του Τρωικού πολέμου, όπως δίνεται από τον Όμηρο και μεταγενέστερους ποιητές και δημιουργεί μια ταινία με γρήγορο ρυθμό, πυκνή πλοκή και αμείωτο ενδιαφέρον. Αυτό που την ξεχωρίζει είναι ότι ο Petersen αποφεύγει να παρουσιάσει μια ξεκάθαρη μάχη του καλού με το κακό. Αντιθέτως, μας δίνει μια πλειάδα ηρώων και αντιπάλων που ακροβατούν μεταξύ των δύο πόλων, αποδεικνύοντας ότι ο πόλεμος δεν έχει ποτέ «καθαρούς» νικητές αλλά μόνο χαμένους. Σε ότι αφορά στο επίπεδο της παραγωγής, αυτό είναι πολύ υψηλό με προσεγμένη αναπαράσταση της εποχής και των μαχών.
Εκεί που στάθηκε άτυχη η ταινία αυτή ήταν ότι παρά τις εκτεταμένες σκηνές μάχης, δεν έδειξε κάτι περισσότερο εντυπωσιακό από αυτό που είχε παρουσιάσει η πολύ πρόσφατη τότε τριλογία του “Lord Of The Rings”. Με δεδομένο ότι όλες οι παρόμοιες ταινίες μετά τον “Άρχοντα των Δαχτυλιδιών”, αναπόφευκτα συγκρίνονται μαζί του... Εδώ, οι εντυπωσιακές μάχες έξω από τα τείχη της Τροίας, διαδραματίζονται με το φως της ημέρας και έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με τις αντίστοιχες πολιορκίες της «τριλογίας» (μεγάλα πλήθη, τοξότες και μάχες σώμα με σώμα).
Όμως η συγκλονιστικότερη, ίσως, στιγμή της ταινίας είναι εκείνη της μονομαχίας μεταξύ Αχιλλέα και Έκτορα, έξω από τα τείχη της πόλης. Χωρίς μουσική υπόκρουση και χωρίς πολλά ειδικά εφέ, η σκηνή αυτή -που περιγράφεται εξίσου δραματικά και από τον Όμηρο- είναι η κορυφαία στιγμή της ταινίας. Μια στιγμή όπου κορυφώνεται και η μεστή και επιβλητική ερμηνεία του Eric Bana, που ξεχωρίζει από το υπόλοιπο καστ.
Επίσης, η δεύτερη συγκλονιστική σκηνή, είναι εκείνη που ο θλιμμένος από τον θάνατο του γιού του βασιλιάς Πρίαμος (Peter O'Toole), ζητά από τον Αχιλλέα το σώμα του Έκτορα.
Σίγουρα το “Troy” θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα συγκλονιστικό έργο και δικαιωματικά φέρει τον τίτλο της επικής ταινίας, μιας και βασίζεται σε ένα πραγματικό έπος, την Ιλιάδα. Οι αποκλίσεις, όμως, από την Ιστορία όπως τη γνωρίζουμε από τις πηγές, εμφανίζονται σε βαθμό ενοχλητικό, δίνοντας μια ταινία που δεν προσφέρεται για μαθήματα Ιστορίας. Αντιθέτως το “Troy” είναι ιδανικό για δυόμιση ώρες χορταστικής κινηματογραφικής απόλαυσης (ειδικά εάν διαθέτετε μεγάλη οθόνη και home cinema)…
Δείτε το trailer εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου