Του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη
Πλείστοι δημιουργοί (σεναριογράφοι-καλλιτέχνες κ.α.) συνεισέφεραν στην ολοκλήρωση της σειράς "Roy of the Rovers" που τα παιδιά της γενιάς μου λατρέψαμε στην κυριολεξία για τις αρχές του "ευ αγωνίζεσθαι" που μας δίδασκε.
Όσον αφορά στην αδικοχαμένη Yvonne Hutton (η οποία δυστυχώς σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα στην αρχή της δεκαετίας του '90), ξεκίνησε να σκιτσάρει το Ρόυ και την παρέα του την περίοδο 1967-68.
Αποτύπωσε σπουδαίες στιγμές στην χρυσή πορεία της Melchester, όπως την κατάκτηση του Κύπελλου Πρωταθλητριών το 1973, του νταμπλ των Κυπέλλων Αγγλίας το 1974, την κατάκτηση του Κυπελλούχων το 1975, αλλά και μια οδυνηρή στιγμή στην ιστορία του συλλόγου: τον αποκλεισμό των Rovers από το FA Cup, από μια άσημη ερασιτεχνική ομάδα ("Sleeford United") την ίδια χρονιά.
Μας γνώρισε μια υπέροχη ενδεκάδα που δέχθηκε μερικές νέες προσθήκες όπως το Rulph Derry και τον Noel Baxter το 1972, το Jimmy Slade και τον Mervyn Wallace στα 1973 κ.α. Επίσης, επί των ημερών της (πάντοτε σε σενάριο του ακούραστου Tom Dully) ο Tony Storme αναβαθμίσθηκε σε manager της ομάδας στη θέση του Ben Galloway, αλλά και εξαφανίσθηκε από το κόμικ αφήνοντας σαν μόνη επιλογή των διοικούντων να αναθέσουν το ρόλο του παίκτη προπονητή στον ίδιο το Ρόυ!
Η Yvonne κράτησε τα σχεδιαστικά ηνία μέχρι και την αρχή της σεζόν 1975-76, παραχωρώντας τη θέση της στον David Sque, ο οποίος τα διατήρησε μέχρι και μια δεκαετία αργότερα.
Το σχέδιό της χαρακτήριζαν η σαφήνεια, η πλαστικότητα και μια σαφής στρογγυλοποίηση των γραμμών, παρόμοια με εκείνη του δικού μας Βύρωνα Απτόσογλου.
Η Hutton επιμελήθηκε καλλιτεχνικά πάρα πολλών strip, στην πλειοψηφία τους αθλητικού χαρακτήρα, όπως "Durrel's Palace", "Waynes Wolves", "Ο βασιλιάς της πίστας" κ.α.
Την εποχή που "έφυγε" παρουσίαζε τον Ρόυ στη βρετανική εφημερίδα "Daily Star", αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη σειρά.
Θυμίζω επίσης ότι μετά την παραλαβή της σκυτάλης από τον Sque στο ανεξάρτητο πλέον "Roy of the Rovers Comic", η Yvonne ανέλαβε τις παράλληλες ιστορίες του Ρόυ που έμπαιναν στο "Tiger Comic", για μια ακόμη διετία (1976-78) και τις οποίες παρουσίαζε το "Αγόρι" (1982-83).
Πρώτη δημοσίευση στο http://blekmagazine.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου