Οι δύο ιστορίες, στις οποίες θα αναφερθούμε σήμερα, είναι εξαιρετικά δείγματα γουέστερν περιπετειών, χαρακτηριστικές και οι δύο των ηρώων που πρωταγωνιστούν: του Μικρού Σερίφη Τζιμ Άνταμς και του Ρέιντζερ Τεξ Ουίλερ. Αξίζει να αναζητήσετε τα δύο τεύχη των περιοδικών στα οποία θα αναφερθούμε και να τα διαβάσετε με την δέουσα προσοχή.
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το συλλεκτικό τεύχος #1220 του "Μικρού Κάου-μπόυ", το οποίο δημοσίευσε μια περιπέτεια της Θρυλικής Τετράδας των παιδιών του νόμου, με τον τίτλο "Το τρύπιο αστέρι". Πρόκειται για μια ιστορία που είχε πρωτοδημοσιευθεί το 1971, στο τεύχος 298 του περιοδικού, ενώ είχε γνωρίσει άλλες τρεις επανεκδόσεις, τα έτη 1976, 1983 και 1988 στο περιοδικό "Μικρός Αρχηγός".
Στην υπόθεση της ιστορίας, ο Τζεφ Ρίτσαρσον είναι ένας σερίφης ο οποίος καταδιώκει μια συμμορία που έχει ληστέψει την τράπεζα της πόλης του Λίμπερτυ Βέιλ. Αν και είναι μόνος του, όταν φτάνει η στιγμή να τους αντιμετωπίσει σε μια βραχώδη περιοχή, καταφέρνει να τους εξουδετερώσει όλους. Όμως, δυστυχώς για εκείνον, κάποιος άλλος τον πυροβολεί κατάστηθα. Λίγο πριν πέσει νεκρός, αναγνωρίζει στο πρόσωπο του δολοφόνου κάποιον που γνωρίζει καλά...
Είκοσι ολόκληρα χρόνια αργότερα, η παρέα των τεσσάρων παιδιών του νόμου, θα περάσει από την ίδια περιοχή και ο Πεπίτο θα ανακαλύψει ανάμεσα στα βράχια το τρυπημένο αστέρι του Ρίτσαρσον. Όταν θα φτάσουν στο Λίμπερτυ Βέιλ, ο Τζιμ θα ζητήσει πληροφορίες και θα μάθει για έναν σερίφη που κάποτε πρόδωσε το καθήκον του και -αφού σκότωσε τους ληστές που κυνηγούσε- το έσκασε με τα χρήματα της τράπεζας...
Μετά από έρευνες, το θρυλικό Ελληνόπουλο θα καταλάβει ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος και θα του στήσει μια πανέξυπνη παγίδα. Έτσι, θα καταφέρει να τον συλλάβει και να αποδείξει πως ο σερίφης Τζεφ Ρίτσαρσον δεν ήταν κλέφτης αλλά ένας σπουδαίος άντρας που τίμησε το καθήκον του μέχρι την τελευταία του πνοή...
Μετά από έρευνες, το θρυλικό Ελληνόπουλο θα καταλάβει ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος και θα του στήσει μια πανέξυπνη παγίδα. Έτσι, θα καταφέρει να τον συλλάβει και να αποδείξει πως ο σερίφης Τζεφ Ρίτσαρσον δεν ήταν κλέφτης αλλά ένας σπουδαίος άντρας που τίμησε το καθήκον του μέχρι την τελευταία του πνοή...
Συγγραφέας της ιστορίας είναι ο Γιώργος Μαρμαρίδης.
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ
Στο προηγούμενο τεύχος #5 του περιοδικού ""Μίστερ Νο", δημοσιεύθηκε μια εικονογραφημένη περιπέτεια του Τεξ Ουίλερ με τον τίτλο "Μεταλλικά Αστέρια" (Πρωτότυπος τίτλος: "Stelle Di Latta"). Είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά στο ιταλικό "Color Tex", τον Νοέμβριο του 2014.
Στην υπόθεση, ο Τεξ και ο Κιτ συναντούν δύο παλιούς γνώριμους στο Μπλακ Ραστ. Πρώην αντιπρόσωποι του Νόμου, οι Ουίλ Κομπ και Στάνλεϊ Μικς, φαίνεται πως έπιασαν την καλή, καθώς έχουν δημιουργήσει επιχειρήσεις και η μισή πόλη τους ανήκει. Όμως, μάλλον αυτοί οι δύο κρύβουν ένα θανάσιμο μυστικό, καθώς συμμετείχαν στην καταδίωξη της συμμορίας που είχε ληστέψει τη Σάουθ Μπανκ, πριν από πολλά χρόνια. Ο Τζιμ Λάντον, ο σερίφης που εξουδετέρωσε την συμμορία, έπεσε νεκρός από τις σφαίρες τους, καθώς θέλησε να επιστρέψει στην τράπεζα τα κλοπιμαία αντί να τα μοιραστεί μαζί τους...
Τόσα χρόνια μετά, οι δύο κακούργοι θα βρουν απέναντί τους τον Τεξ και θα μετανιώσουν για όσα κάνανε και για το ότι αμαυρώσανε την μνήμη ενός γενναίου σερίφη...
Τόσα χρόνια μετά, οι δύο κακούργοι θα βρουν απέναντί τους τον Τεξ και θα μετανιώσουν για όσα κάνανε και για το ότι αμαυρώσανε την μνήμη ενός γενναίου σερίφη...
Το σενάριο της ιστορίας ανήκει στον Michele Medda.
ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΙΣΤΟΡΙΩΝ
Συγκρίνοντας τις δύο ιστορίες, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι έχουν πάρα πολλές ομοιότητες. Φυσικά και δεν θα μπορούσαν να είναι ακριβώς οι ίδιες, όμως τα κοινά τους σημεία αναφοράς είναι τόσα που προκαλούν τουλάχιστον εντύπωση.
1. Το βασικό τους χαρακτηριστικό, βέβαια, είναι ότι αφορούν και οι δύο ένα γεγονός το οποίο έγινε στο παρελθόν (πριν είκοσι χρόνια στην πρώτη ιστορία, πριν τριάντα στην δεύτερη). 2. Σ' αυτό εμπλέκεται και στις δύο περιπτώσεις ένας σερίφης κάποιας πόλης της Δύσης (ο Τζεφ Ρίτσαρσον, στην πρώτη, ο Τζιμ Λάντον στην δεύτερη). 3. Και οι δύο σερίφηδες δολοφονούνται άνανδρα από ανθρώπους που γνωρίζουν (από τον βοηθό του ο πρώτος, από δύο συναδέλφους του ο δεύτερος).
4. Και οι δύο αντιπρόσωποι του νόμου "χρεώνονται" την κλοπή των χρημάτων και θεωρούνται κλέφτες χωρίς να ξέρει κανείς ότι είναι νεκροί. 5. Τα πτώματά τους κρύβονται σε μια βραχώδη περιοχή, εκεί άλλωστε όπου είχαν αντιμετωπίσει τους ληστές και είχαν δολοφονηθεί. 6. Κάποιος γνωρίζει για το γεγονός της δολοφονίας και εκβιάζει τους δολοφόνους (η Μάρτζορυ Γουντ με τον γιό της, στην πρώτη περίπτωση, ο φωτογράφος Κράουν στην δεύτερη). 7. Οι δολοφόνοι σκοτώνουν τους εκβιαστές τους, για να αποφύγουν να δώσουν χρήματα και για να μην κινδυνεύσουν μελλοντικά. 8. Υπάρχει έντονο συναισθηματικό στοιχείο και στις δύο ιστορίες (με τον πατέρα του σερίφη στην πρώτη, με την σύζυγο του Κομπ στην δεύτερη). 9. Το μεταλλικό αστέρι του νόμου και των δύο σερίφηδων διατηρείται και επιστρέφει στους δικαιούχους του μετά από τόσα χρόνια (στον πατέρα Ρίτσαρσον και στον τάφο του Λάντον)...
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ;
Υπάρχουν τέσσερα βασικά ενδεχόμενα, στα οποία αναγκαστικά θα πρέπει να καταλήξουμε.
Πρώτο ενδεχόμενο: Κάπου υπάρχει δημοσιευμένη μια ξενόγλωσση ιστορία (μυθιστόρημα, διήγημα κτλ), την οποία είχαν διαβάσει ο Μαρμαρίδης και ο Medda, βασικά στοιχεία της οποίας χρησιμοποίησαν και οι δύο στις δικές τους εκδοχές. Βασική προϋπόθεση, η ιστορία αυτή να είναι πρωτοδημοσιευμένη έως το 1971 (έτος που δημοσιεύθηκε το "Τρύπιο αστέρι").
Δεύτερο ενδεχόμενο: Ο Medda έχει κάποια σχέση με την Ελλάδα, γνωρίζει ελληνικά ή απλά έτυχε να πέσει στα χέρια του η ιστορία του Μαρμαρίδη, την οποία κάποιος του την μετέφρασε (ίσως και από κάποια απ' τις μετέπειτα επανεκδόσεις).
Τρίτο ενδεχόμενο: Κάποιος τρίτος εμπνεύσθηκε από την ιστορία του Μαρμαρίδη ή από την αρχική ξενόγλωσση ιστορία, έγραψε μια δική του εκδοχή, την οποία διάβασε ο Medda κι έγραψε την δική του. Σε αυτή την περίπτωση ο Medda δεν γνωρίζει καθόλου για την ιστορία του Μαρμαρίδη.
Τέταρτο ενδεχόμενο: Το παιχνίδι της τύχης, της μοίρας και όλων των συναφών μεταφυσικών δυνάμεων. Ο Μαρμαρίδης και ο Medda έγραψαν ο καθένας μια ιστορία δικής τους εμπνεύσεως, η οποίες όμως έτυχε να μοιάζουν πάρα πολύ. Τα μεγάλα πνεύματα -άλλωστε- συναντιούνται...
Κείμενο-παρουσίαση: Πλαφουτζής Παναγιώτης
Για το blog "ΣΕΛΙΔΕΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ", 2016
Καταπληκτικό θέμα. Πραγματικά μπαίνεις σε σκέψεις. Είχα πάρει το Μίστερ Νο, όμως δεν έχω διαβάσει ακόμα την ιστορία του Τεξ. Θα την διαβάσω και θα επανέρθω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!!! Εντυπωσιακή ανάλυση! Όντως οι 2 ιστορίες μοιάζουν σε πολλά σημεία... Και τα 4 ενδεχόμενα είναι πολύ πιθανά. Μπράβο Παναγιώτη για το άρθρο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό θέμα και ανάλυση. Υπάρχουν τόσα πράγματα, τόσα κρυμμένα μυστικά σε αυτά που διαβάζουμε, που δεν μας περνούν από το μυαλό. Ευτυχώς που υπάρχουν και άνθρωποι που τα σκαλίζουν λίγο παραπάνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, εγώ είμαι σίγουρος ότι σχετίζονται οι δύο ιστορίες, το θέμα είναι πως δεν ξέρω ποιο σενάριο να θεωρήσω το πιο πιθανό... Θα ήθελα, πάντως, να ίσχυε το πρώτο.
ΑπάντησηΔιαγραφή