Η ιστορία που θα θυμηθούμε σήμερα, είναι μια από τις πιο ξεχωριστές και αστείες ιστορίες που δημοσιεύθηκαν στον Μικρό Κάου-μπόυ. Σε αυτήν, ο Πεπίτο Γκονζάλες συναντά τον σωσία του: έναν γκαφατζή και κουτό νεαρό Ινδιάνο, γιο του αρχηγού της φυλής των Κούρου! Ο... Όρθιος Μπούφος (όχι δεν τον βρίζουμε, έτσι είναι το όνομά του), είναι τόσο αδέξιος που ο άτυχος πατέρας του δεν μπορεί να του εμπιστευτεί όπλο από φόβο μην σκοτωθεί μόνος του! Τα δύο παιδιά συναντιούνται από ένα παιχνίδι της μοίρας και μετά από μια αρχική διαφωνία σχετικά με τον... Πελεγκρίνο, συμμαχούν για να αντιμετωπίσουν μαζί τους κακούργους που τους απειλούν! Η συνέχεια είναι κωμικοτραγική καθώς παρακολουθούμε σκηνές... απείρου κάλλους με τους δύο ήρωες να πέφτουν από γκάφα σε γκάφα! Όμως, αυτό που ισχύει για τον Πεπίτο -ότι δηλαδή οι γκάφες του βγαίνουν πάντα σε καλό- φαίνεται να ισχύει και για τον Όρθιο Μπούφο... Στο τέλος, οι δυο τους θα θελήσουν να γίνουν και αδέλφια, ενώνοντας τα αίματά τους, κάτι που όμως δεν είναι και τόσο εύκολο...
Υπόθεση: Από τις φυλακές της Τούξον, στην Αριζόνα, αποφυλακίστηκε ο Μαρκ Μπρόνξον, ένας επικίνδυνος κακοποιός και χαρτοκλέφτης που κάθισε πέντε χρόνια στη φυλακή. Μέσα στο κάτεργο είχε σχετιστεί με έναν γέρο ισοβίτη, τον Άλαν Μέρεντιθ, που ήταν καταδικασμένος για ένοπλη ληστεία. Το χρυσάφι που είχε κλέψει αυτός με την συμμορία του δεν βρέθηκε ποτέ. Ο Μέρεντιθ ήλπιζε πάντα πως θα κατάφερνε να δραπετεύσει για να πάει να το πάρει από εκεί που το είχε κρύψει. Δυστυχώς γι’αυτόν, όμως, αρρώστησε και πέθανε στη φυλακή. Όλοι υποψιάζονται πως πριν πεθάνει φανέρωσε το μυστικό του θησαυρού στον συγκρατούμενό του, τον Μπρόνξον. Αποστολή των τεσσάρων παιδιών του νόμου είναι να εντοπίσουν τον Μπρόνξον και το χαμένο χρυσάφι της ληστείας. Ένα βράδυ που στρατοπεδεύουν στην άκρη ενός δάσους, αντιλαμβάνονται ότι ο Πελεγκρίνο δεν είναι κοντά τους γιατί ο Πεπίτο ξέχασε να τον δέσει. Αρχίζουν να τον αναζητούν και τυχερό στέκεται το κωμικό Μεξικανόπουλο που ακούει πρώτο το γκάρισμά του. Πλησιάζοντας, όμως, διαπιστώνει ότι ένας νεαρός Ινδιάνος κάθεται στη ράχη του αγαπημένου του γαϊδάρου! Και το πιο απίστευτο είναι ότι με τον Ινδιάνο αυτό μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό!!!
Κριτική: 3/5.
Η ιστορία αυτή γράφτηκε το 1975 από τον Γιώργο Μαρμαρίδη και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο πανηγυρικό τεύχος 478 του περιοδικού ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΟΥ-ΜΠΟΫ. Οι νεότεροι αναγνώστες είχαν την ευκαιρία να την απολαύσουν το 1982 όταν δημοσιεύθηκε ξανά στο τεύχος 876 του ίδιου περιοδικού.
Επόμενη "Αξέχαστη Ιστορία": Το τελευταίο βέλος
Αναζητήστε την στα τεύχη 458, 895 και 1341 του περιοδικού "Μικρός Σερίφης". Διαβάστε την και στείλτε μας τα κείμενά σας στο e-mail του blog (selidesnostalgias@gmail.com), το συντομότερο δυνατόν. Μην ξεχάσετε να αναφέρετε την κριτική σας για την περιπέτεια και σε ποιο τεύχος την διαβάσατε!
Επιμέλεια κειμένων και παρουσίασης: Πλαφουτζής Παναγιώτης
Για το http://selidesnostalgias.blogspot.gr/ - 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου