Λογοτεχνικές Προτάσεις 373 / Βιβλιοκριτική: Ψίθυροι στο σκοτάδι (Μυθιστόρημα τρόμου)

Του Παναγιώτη Πλαφουτζή

Ο Σόλομον, ένας δυσλεκτικός μαθητής, είναι γεμάτος οργή με το δάσκαλό του, τον πατέρα του που τον απογοήτευσε, τη μητέρα του που τον εγκατέλειψε, τον εαυτό του. Καταφύγιό του, μακριά από το σχολείο και το σπίτι, μια γωνιά ενός παρατημένου νεκροταφείου, στην οποία τίποτε άλλο εκτός από μια σουρβιά δεν φυτρώνει. Έρχονται όμως οι εργάτες, ξεριζώνουν εκείνο το μοναδικό δέντρο, και τότε μια τρομακτική δύναμη ξυπνάει από έναν ύπνο αιώνων. Θα κατορθώσει άραγε ο Σόλομον να παλέψει με επιτυχία και να νικήσει τη δύναμη του κακού;

Σελίδες Νοσταλγίας: Μία έξυπνη ιστορία, που αν τη διαβάσεις σε μικρή ηλικία δύσκολα θα την ξεχάσεις. Πρωταγωνιστής είναι ένας μαθητής, ο Σόλομον, που αντιμετωπίζει πολλά προσωπικά προβλήματα. Εκτός του ότι έχει δυσλεξία, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί με τίποτα στο μάθημα, δεν μπορεί να διαβάσει και συχνά αντιμετωπίζεται με ειρωνία και χλευασμό από συμμαθητές και δασκάλους. Ζει σ' ένα σπίτι μαζί με τον αλκοολικό και σχεδόν μόνιμα άνεργο πατέρα του, ενώ η μητέρα του τους έχει εγκαταλείψει. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει απ' όλα αυτά, συνηθίζει να βρίσκει παρηγοριά στο προσωπικό του καταφύγιο, στη μάντρα ενός παλιού νεκροταφείου. Εκεί κοντά είναι φυτρωμένη μια σουρβιά, ένα δέντρο που παραδοσιακά φυτεύονταν στα νεκροταφεία της Σκωτίας, με σκοπό να κρατά μακριά τα κακά πνεύματα. Όταν οι δημοτικές Αρχές αποφασίζουν να μεταφέρουν αλλού το παλιό νεκροταφείο, καθώς ο χώρος θα χρησιμοποιηθεί για άλλο σκοπό, η σουρβιά ξεριζώνεται και ένα αρχέγονο Κακό επιστρέφει με σκοπό την εκδίκηση. Στο μεταξύ, μια καινούρια δασκάλα φτάνει στο σχολείο του Σόλομον και δείχνει έντονο ενδιαφέρον για τα προβλήματα του παιδιού. Όμως, ο Σόλομον, δυσκολεύεται να της δείξει εμπιστοσύνη...

Τελειώνοντας το βιβλίο, συνειδητοποιείς πως τα τρομακτικά στοιχεία της ιστορίας δεν είναι παρά μια πρόφαση, ένας έξυπνος τρόπος για να μας περάσει η συγγραφέας αυτό που πραγματικά θέλει να μας πει. Η ψυχολογική κατάσταση του μικρού πρωταγωνιστή, ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα προσωπικά του βιώματα αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει μια μικρή κοινότητα ένα παιδί σαν τον Σόλομον, καταγράφονται με γλαφυρότητα. Δεν συναντάς συχνά σε τέτοιου είδους βιβλία τόσο καλή σκιαγράφηση ανθρώπινων χαρακτήρων και συναισθημάτων. Πραγματικά με εξέπληξε η τεχνική της συγγραφέως με την οποία κατάφερε να με κάνει να διεισδύσω στην ψυχοσύνθεση των τριών βασικών πρωταγωνιστών: του Σόλομον, του πατέρα του και της δασκάλας του. Να τους συμπαθήσω όλους και να επιβεβαιώσω για ακόμη μια φορά πως δεν πρέπει να μένει κανείς στην πρώτη εντύπωση, πως πάντα υπάρχει και η άλλη πλευρά των πραγμάτων, η πίσω όψη του φεγγαριού που -όσο σκοτεινή και να είναι- κρύβει κι εκείνη την δική της ομορφιά. Το βιβλίο δεν έχει χάπι εντ, η ιστορία -ουσιαστικά- δεν τελειώνει γιατί η ζωή του Σόλομον συνεχίζεται. Κι αυτή είναι η πραγματική ιστορία του βιβλίου...

Το βιβλίο εντασσόταν, όταν κυκλοφόρησε, στην σειρά "Σύγχρονη Λογοτεχνία για Νέους", η οποία περιελάμβανε διάφορους άλλους τίτλους με θεματολογία σχετικά με προβλήματα των εφήβων, ναρκωτικά, κρυμμένα μυστικά κτλ.

Προβληματάκια με την επιμέλεια του κειμένου γίνονται αντιληπτά σε κάποιες σελίδες, όπου εκτός από σημεία στίξης που λείπουν, δυσκολεύεσαι να βγάλεις και νόημα. Πολύ καλή η ποιότητα χαρτιού του εξωφύλλου.

Κριτική: ✰✰✰✰✰✰✮✮✮✮

Για νέους και ενήλικους αναγνώστες
Τίτλος πρωτοτύπου: Whispers in the Graveyard
Συγγραφέας: Theresa Breslin
Μετάφραση: Γιάννης Δημάκος
ISBN: 9789603980117
Σελίδες: 228
Διαστάσεις βιβλίου: 21x14 cm
Ημερομηνία έκδοσης: 2001
Εκδότης: Σύγχρονοι Ορίζοντες
Τιμή: 11,00€

🔎2443