Hal Foster's Tarzan
Το 1928, ο Joseph H. Neebe συμφώνησε με τον Edgar Rice Burroughs για την δημιουργία ενός κόμικ που να βασίζεται στο βιβλίο "Ο Ταρζάν των Πιθήκων". Ο Neebe προσέλαβε τον σχεδιαστή Harold Foster (Harold Rudolf Foster ή απλά Hal Foster) για την παραγωγή του "Τarzan of the Apes" σε μορφή strip. Τον Ιανουάριο του 1929 το πρώτο strip του Ταρζάν κυκλοφόρησε σε 13 αμερικανικές και δύο καναδικές εφημερίδες.
Το "Tarzan of the Apes" δημοσιεύθηκε σε 60 καθημερινά επεισόδια που καλύπτουν μια περίοδο 10 εβδομάδων.
Η αρχική συμφωνία έγινε στη βάση ότι οι εφημερίδες θα συνέχιζαν να δημοσιεύουν τα strip και μετά τις δέκα εβδομάδες, εφόσον αυτά θα συνέβαλαν στην αύξηση της κυκλοφορίας. Αντίθετα, αν οι αναγνώστες δεν έδειχναν ενδιαφέρον, θα τα σταματούσαν. Περιττό να πούμε ότι, ο συνδυασμός του πιο διάσημου χαρακτήρα του Edgar Rice Burroughs με τις απεικονίσεις του Harold Foster έκανε επιτυχημένο τον Ταρζάν σε ακόμα ένα μέσο...
Ο Foster δεν θα θελήσει να συνεχίσει με την εικονογράφηση του Ταρζάν, μετά το τέλος της αρχικής ιστορίας και ο Neebe αναγκάζεται να προσλάβει για αντικαταστάτη του τον Rex Maxon, ο οποίος επιλέγει να συνεχίσει να παράγει τα καθημερινά επεισόδια "Ταρζάν". Ωστόσο, ο Neebe δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένος με την αντικατάσταση αυτή και, μετά από 2 χρόνια, νιώθει την ανάγκη να προσπαθήσει να πείσει τον Hal Foster να επιστρέψει στην εικονογράφηση. Αυτό και γίνεται, με τον Foster να αναλαμβάνει τώρα τον «Ταρζάν» της τελευταίας σελίδας, που δημιουργήθηκε το Σεπτέμβριο του 1931.
Ο Foster δημιούργησε από την αρχή μια ολοκληρωμένη εικόνα του Ταρζάν, δίνοντας στον χαρακτήρα εκείνη την αρχοντιά και την αριστοκρατία, που του άρμοζε. Έτσι, ήταν αναπόφευκτο να επηρεαστούν από αυτόν όλοι οι μετέπειτα καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν με τον "Βασιλιά της Ζούγκλας": Burne Hogarth, Rubimor (Amilcar Ruben Moreira), Bob Lubbers, Russ Manning, Gil Kane, Mike Grell, Gray Morrow, Joe Kubert, John Buscema κ.α. Ήταν αυτός που χρησιμοποίησε για πρώτη φορά σε κόμικς τις λεζάντες στο κάτω μέρος των εικόνων, αντί για τα κλασικά μπαλονάκια. Η τεχνική αυτή, που ονομάζεται story-strip, επέτρεψε στον Foster να δημιουργήσει συνθέσεις που περιείχαν εκπληκτικά λεπτομερή περιβάλλοντα, χωρίς να τα κρύβει το κείμενο.
Ωστόσο, το 1936, ο Hal Foster αρχίζει να αισθάνεται ολοένα και πιο δυσαρεστημένος και κορεσμένος με την δουλειά του. Έτσι, όταν ο διάσημος επιχειρηματίας και εκατομμυριούχος, William Randolph Hearst, του προτείνει να δημιουργήσει έναν νέο πρωτότυπο χαρακτήρα, ο Foster πέφτει με νέα όρεξη στη δουλειά και δημιουργεί έναν νέο ήρωα: τον Πρίγκιπα Βάλιαντ ("Prince Valiant").
Όμως γι' αυτό, θα μιλήσουμε κάποια άλλη στιγμή...
Κείμενο: Πλαφουτζής Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου