Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος
Παραγωγή: Κλέαρχος Κονιτσιώτης, Αλέκος Παπαγεωργίου, Αλέκος Σακελλάριος, Αξαρλής
Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος, Χρήστος Γιαννακόπουλος (διασκευή του γνωστού μύθου του Φάουστ)
Πρωταγωνιστές: Δημήτρης Χορν, Μάρω Κοντού, Σμαρώ Στεφανίδου, Ανδρέας Ντούζος, Γιώργος Βελέντζας, Σπύρος Μουσούρης, Νίκος Φέρμας
Μακιγιάζ: Σταύρος Κελεσίδης
Πρώτη προβολή: 30 Οκτωβρίου 1961
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Διάρκεια: 89 λεπτά
ΥΠΟΘΕΣΗ:
Τα χρόνια περνούν και η μοναξιά γίνεται εντονότερη, ειδικά όταν δεν μπορεί κανείς να συμβιβαστεί με την ηλικία του. Οι αναμνήσεις των παλιών, καλών εποχών φέρνουν θλίψη σε όποιον έχει γεράσει. Ο Δημήτρης Χορν υποδύεται σε αυτή τη διαχρονική ταινία έναν γέρο βιομήχανο (Ανδρέα) που αποφασίζει να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο για να ξαναγίνει νέος και να κατακτήσει μια όμορφη κοπέλα, σε πείσμα του συνομήλικου φίλου του (Αγησίλαου) που έχει σκοπό να τη ζητήσει σε γάμο εκμεταλλευόμενος τον πλούτο του και τη φτώχεια της κοπέλας. Η ανταλλαγή φαντάζει στα μάτια του Ανδρέα δίκαιη, ιδιαίτερα όταν κατακτά την καρδιά της κοπέλας... Σύντομα, όμως, θα καταλάβει πως τα νιάτα από μόνα τους δεν αρκούν για να κάνουν κάποιον ευτυχισμένο...
Ευτυχώς, όλα αυτά έγιναν… στο όνειρό του Ανδρέα. Όταν ξυπνάει βλέπει τον Αγησίλαο να ετοιμάζεται να κάνει πρόταση γάμου στη Ρίτα...
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ:
Η ταινία "Αλίμονο στους νέους" προβλήθηκε στις αίθουσες Αθηνών-Πειραιώς-Προαστίων το 1961 και έκοψε 37.302 εισιτήρια. Ήρθε στην 16η θέση σε 68 ταινίες.
Μία άριστη διασκευή του "Φάουστ", προσαρμοσμένη στην αθηναϊκή κοινωνία της εποχής.
Ανεπανάληπτες οι πρωταγωνιστικές ερμηνείες, υπέροχα τα γυρίσματα στην Πλάκα, ονειρεμένο το ντουέτο Χορν-Κοντού καθώς τραγουδούν αγκαλιασμένοι το "Πες μου μια λέξη"...
Ο ρόλος του Ανδρέα, είχε προταθεί στον Ντίνο Ηλιόπουλο, ο οποίος όμως τον απέρριψε.
Τα δυο τραγούδια της ταινίας, "Ας είναι καλά το γινάτι σου" και "Πες μου μια λέξη", ερμηνευμένα από τον Χορν, έμειναν στην Ιστορία ως δύο από τα ομορφότερα τραγούδια που γράφτηκαν για τον ελληνικό κινηματογράφο!
ΑΤΑΚΕΣ:
Αγησίλαος: Χράτσα χρούτσα, χράτσα χρούτσα, με τη μασελίτσα μας...
Αγησίλαος: Δηλαδή άμα κάθεσαι και τρως μια κότα κοκκινιστή και το ευχαριστιέσαι, είναι υποχρεωτικό δηλαδή να το ευχαριστιέται και η κότα;
Ανδρέας: Έτσι είναι η κλίμαξ δηλαδή: νέος, μεσόκοπος, γέρος, τέζα!
Ανδρέας: Αμ αναστήσαμε Αγησίλαε!
Ανδρέας: Εγώ να ζηλέψω εσένα; Μα εγώ είμαι νέος! Ζηλεύει η άνοιξη τη βαρυχειμωνιά;
Ανδρέας: Και θα απλώσεις μωρέ αυτά τα ρυτιδιασμένα χέρια, ν΄ αγγίξεις αυτό το ροδοπέταλο;
Αγησίλαος: Βέβαια και θ΄ απλώσω, πως και τι το περιμένω!
Ανδρέας: Και θα τολμήσεις βρε παλιόγερε, μ' αυτό το στόμα που στο 'χουν φτιάξει σαρανταπέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες να φιλήσεις αυτό το αλάβαστρο;
Αγησίλαος: Μωρέ θα του αλλάξω τα φώτα σου λέω… Κι όσο για σένα που είσαι τόσο ρομαντικός, περίμενε το διάβολο να σε κάνει νέο!
Ανδρέας: Αχ! Τι να σου πω, μωρέ, που ήρθε ο διάβολος, αλλά ήρθε στον ύπνο μου. Δεν ερχόταν στο ξύπνιο μου και σου 'λεγα εγώ! Γιατί τώρα ξέρω καλά πώς να τον παζαρέψω. Νέος, βέβαια, κι ωραίος, αλλά όχι φτωχός. Μην κοιτάς που ήρθε στον ύπνο μου και μου την έσκασε! Για να 'ρθει και στον ξύπνιο μου και σου λέω εγώ!
ΔΙΑΚΡΙΣEIΣ:
Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού για τον Δημήτρη Χορν, στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1961.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου