Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

Αξέχαστες Ιστορίες 70: Οι νεκροί του Μπούφαλο


«Οι νεκροί του Μπούφαλο» και η ήττα του ρατσισμού

Σχολιασμός 1: Κατερίνα

Υπάρχουν υπέροχες ιστορίες της Θρυλικής Τετράδας στα τόσα τεύχη που έχουν δημοσιευθεί, με φοβερή πλοκή, δράση και μυστήριο. Ανάμεσά τους υπάρχουν και ιστορίες που οι παράνομοι δεν ήταν ορκισμένοι εχθροί του νόμου και οπαδοί της δια βίου παραβατικότητας σε κάθε μορφή της. Οι ιστορίες αυτές αναδεικνύουν παράνομες πράξεις που διαπράχθηκαν από συνηθισμένους -κατά τα άλλα- καουμπόυς του Φαρ Ουέστ, σκληραγωγημένους από την καθημερινή διαβίωση στις άγριες συνθήκες του, εμποτισμένους με τους άγραφους νόμους του πιστολιού και της αυτοάμυνας απέναντι σε κάθε ενδεχόμενο εχθρό ή κίνδυνο που τους απειλούσε. Τότε έπαιρναν το νόμο στα χέρια τους, σκοτώνοντας πολλές φορές τους υποτιθέμενους ενόχους, εν ονόματι του δίκιου τους. Κατέληγαν έτσι να διαπράττουν απάνθρωπα εγκλήματα, καταπατώντας τα δικαιώματα αθώων και αδύναμων ανθρώπων, που πολλές φορές -κατά την άποψή τους, ήταν και φυλετικά κατώτεροι. Αυτά τα έκνομα «ολισθήματα» των κατά τα άλλα ευυπόληπτων πολιτών της Άγριας Δύσεως, συνέβαιναν κυρίως όταν αισθάνονταν ότι βρίσκονταν μακριά από το μάτι του Νόμου και του Θεού. Και τότε έρχονταν η ώρα της Θρυλικής Τετράδας να δράσει, επιβάλλοντας δικαιοσύνη.
Μια τέτοια υπόθεση πραγματεύεται το τεύχος Νο 286 του Μικρού Κάου-Μπόυ του έτους 1971 και την υπογράφει ο Κώστας Φωτεινός (Πότης Στρατίκης). Στη μια πλευρά της ιστορίας είναι οι λιγοστοί αλλά καλά οπλισμένοι καουμπόυς ενός μικρού καραβανιού που, έχοντας βρει αρκετό χρυσάφι στις όχθες κάποιου ποταμού, πραγματοποιούν το μακρινό και επικίνδυνο ταξίδι του γυρισμού, κάνοντας όνειρα για τη νέα τους ζωή. Από την άλλη πλευρά της ιστορίας βρίσκεται ο μικρός ινδιάνικος οικισμός του Μπούφαλο, ειρηνικός, φτωχικός και προσαρμοσμένος στις συνθήκες ζωής των λευκών, αλλά σε απόσταση ασφαλείας απ’ αυτούς. Μια παράξενη συγκυρία κάνει τους λευκούς του καραβανιού να πιστέψουν ότι οι Ινδιάνοι του Μπούφαλο ευθύνονται για την κλοπή του χρυσού τους. Και τότε έρχονται αντιμέτωποι δύο κόσμοι, οι δυνατοί και καλά οπλισμένοι λευκοί, με τους ανίσχυρους και αθώους Ινδιάνους. Καταλύτης για την πλοκή και εξέλιξη της ιστορίας είναι ένας μιγάδας που ο συγγραφέας με μεγάλη τέχνη βάζει να κάνει το σιωπηλό αλλά ηχηρό πέρασμά του. Μισός λευκός, Μεξικανός από πατέρα και μισός Ινδιάνος, από τη μητέρα του, ο Μπάσκο είναι ο πραγματικός ένοχος της κλοπής. Δε δείχνει να νοιάζεται ούτε για τους λευκούς, μα ούτε και για τους Ινδιάνους, που τους ενοχοποιεί περνώντας από το χωριό τους. Και ακολουθεί το μεγάλο έγκλημα της άνανδρης δολοφονίας πολλών κατοίκων του Μπούφαλο από τον αρχηγό του καραβανιού και τους φίλους του, που σκληρός και ανελέητος, πυροβολεί ακόμα και μικρά παιδιά, προκειμένου να μάθει που βρίσκεται το χρυσάφι που νομίζει πως τους έκλεψαν οι Ινδιάνοι.


Υπερασπιζόμενος μέχρι τέλους τις θέσεις του και το δικαίωμά του να τιμωρεί τους εχθρούς του με το ίδιο του το χέρι, αλλά και την φανερά ρατσιστική άποψη του, ότι κι αν έκανε λάθος δεν πειράζει, αφού σκότωσε μόνο Ινδιάνους, ο αρχηγός του καραβανιού δηλώνει στον Τζιμ Άνταμς στη σελίδα 41: «-Δεν μετανιώνω καθόλου γι’ αυτό που έκανα!». Και βλέποντας ότι ο Νόμος τον πλησιάζει επικίνδυνα, ετοιμάζεται να «διορθώσει» το πρώτο έγκλημα μ’ ένα δεύτερο, να σκοτώσει και τους αντιπροσώπους του νόμου για να γλιτώσει την τιμωρία.
Και ο συγγραφέας συνεχίζει την πλοκή της ιστορίας παρακολουθώντας τη δράση του μιγάδα, που είναι ανάμεσα σε δύο κόσμους. Αφήνει, έτσι, τα ίχνη του ψυχογραφήματός του, υπονοώντας τις μεταβολές που γίνονται στο μυαλό και στην ψυχή αυτού του ανθρώπου, θέλοντας να κάνει και τον αναγνώστη να προβληματιστεί για το βάρος της ενοχής του καθενός και για τη στάση του απέναντι στη γνώση αυτής της ενοχής. Άραγε υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στη συμπεριφορά των ενόχων, του αρχηγού του καραβανιού και του μιγάδα; Και σε ποιο βαθμό; Έχουν τα ίδια κίνητρα στο έγκλημα;
Και η εξέλιξη της περιπέτειας συνεχίζεται, με απανωτές ανατροπές στις συλλήψεις των μεν από τους δε. Η λύση της υπόθεσης δίνεται με ακόμα πιο συναρπαστικό τρόπο, με το συγγραφέα να σκιαγραφεί τελειώνοντας με περισσότερες λεπτομέρειες την προσωπικότητα του μιγάδα, προσφέροντας ένα αποκαλυπτικό τέλος.
Φυσικά η Θρυλική Τετράδα και αυτή τη φορά αγωνίζεται με θάρρος και αταλάντευτη για την επικράτηση της δικαιοσύνης και όχι της αυθαιρεσίας και του ρατσισμού, δίνοντας τις σωστές ηθικές αρχές στους έφηβους αναγνώστες της, υποστηρίζοντας με το στόμα του Τζιμ στις σελίδες 17-18, ότι: «Έστω κι αν είχαν δίκιο, έστω κι αν έβρισκαν τα κλοπιμαία στο χωριό των Ινδιάνων, δεν είχαν δικαίωμα να τους τιμωρήσουν οι ίδιοι, να κάψουν τις καλύβες τους και να τους σκοτώσουν. Μόνο οι δικαστές έχουν το δικαίωμα να κρίνουν και να τιμωρούν»...


Σχολιασμός 2: adamsjim

Η ιστορία δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1971 στο τεύχος 286 του Μικρού Κάου-μπόυ και είναι από τις πιο δυσεύρετες, καθώς αναδημοσιεύθηκε μόνο μία φορά, το 1979 στο τεύχος 328 του Μικρού Αρχηγού.
Υπόθεση: Ένα μικρό καραβάνι, που αποτελείται κυρίως από χρυσοθήρες, ταξιδεύει στην έρημο και διανυκτερεύει σε μια πηγή. Το πρωί οι χρυσοθήρες ανακαλύπτουν πως κάποιος τους έχει κλέψει το χρυσάφι και άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Όταν ακολουθούν τα ίχνη που άφησε πίσω του ο κλέφτης, αυτά τους οδηγούν σε ένα μικρό ινδιάνικο χωριό, το Μπούφαλο, που αποτελείται από καμιά δεκαπενταριά καλύβες και στο οποίο οι Ινδιάνοι ζουν προσαρμοσμένοι στον τρόπο ζωής των λευκών. Βέβαιοι πως εκείνος που τους έκλεψε είναι ένας από τους ερυθρόδερμους του Μπούφαλο, οι άντρες του καραβανιού ζητούν να τους παραδοθεί. Όταν οι Ινδιάνοι αρνούνται τις κατηγορίες, τα αίματα ανάβουν και οι χρυσοθήρες αρχίζουν να χτυπούν και να πυροβολούν αδιακρίτως. Φεύγοντας, βάζουν φωτιά στις καλύβες, τον καπνό της οποίας θα δουν λίγο αργότερα τα τέσσερα θρυλικά παιδιά του Νόμου, τα οποία έτυχε να βρίσκονται στην περιοχή. Όταν οι επιζώντες Ινδιάνοι θα τους διηγηθούν τι συνέβη, ο Τζιμ και οι φίλοι του θα ακολουθήσουν όχι μόνο τα ίχνη των χρυσοθήρων αλλά και εκείνα του μυστηριώδη κλέφτη…
Κριτική: 4/5

Επόμενη "Αξέχαστη Ιστορία":
"Οι κεραυνοί των Σιου"
Αναζητήστε την στα τεύχη 536, 973 και 1419 του περιοδικού "Μικρός Σερίφης". Διαβάστε την και στείλτε μας τα κείμενά σας στο e-mail του blog (selidesnostalgias@gmail.com), το συντομότερο δυνατόν. Μην ξεχάσετε να αναφέρετε την κριτική σας για την περιπέτεια και σε ποιο τεύχος την διαβάσατε!

Σημείωση: Τα εξώφυλλα και οι εσωτερικές εικόνες των περιοδικών που παρουσιάζονται καλύπτονται από τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών. Παρακαλούμε να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σε περιπτώσεις αντιγραφής.
Επιμέλεια κειμένων και παρουσίασης: Πλαφουτζής Παναγιώτης
Για το http://selidesnostalgias.blogspot.gr/ - 2019


🔎3649

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...