Νέες εκδόσεις 370: Αρκάς - Έθνος #26

Ο Αρκάς είναι και πάλι εδώ, άλμπουμ του οποίου δίνει ως ένθετα η εφημερίδα "Έθνος της Κυριακής", κάθε εβδομάδα. Την Κυριακή 6 Νοεμβρίου κυκλοφόρησε ο 26ος τόμος με τίτλο "Η Ζωή Μετά: Σκέπτομαι κι ας μην υπάρχω".

Κάθε εβδομάδα κυκλοφορεί και ένας νέος πολυτελής τόμος από τον Γ' κύκλο της σειράς. Ο Κόκκορας, το Πουλί, η Θέκλα, ο Ζαχαρίας και οι άλλοι αγαπημένοι ήρωες του Αρκά, επιστρέφουν έτοιμοι να χαρίσουν γέλιο.

«Σκέπτομαι, άρα υπάρχω», έχει πει ο Καρτέσιος. Όμως όταν δεν υπάρχω τι γίνεται, σκέπτομαι ή όχι;

Ο Αρκάς είναι σαφής: ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΩ. Σ' αυτό το άλμπουμ αποδεικνύει ότι η σκέψη υπάρχει και στην ανυπαρξία. Ο πεθαμένος ήρωας της σειράς, όχι μόνο σκέπτεται, αλλά απευθύνει και βαθυστόχαστα ερωτήματα στον Άγγελο που τον συντροφεύει. Ερωτήματα αρχέγονα και ουσιώδη, όπως: Ποιο είναι το νόημα της ζωής και τι νόημα έχει να το μάθουμε;... Ποιο είναι το αληθινό όνομα του Θεού και ποιο είναι το επίθετό του;... Υπάρχει Θεός, και αν ναι, μπορεί να φτιάξει μια πέτρα τόσο μεγάλη, που να μην μπορεί ούτε ο ίδιος να τη σηκώσει;

Ίσως να μην υπάρχουν απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα, αλλά τι σημασία έχει; Ο ήρωάς μας τις σκέπτεται κι ας μην υπάρχουν. Αυτό όμως που σίγουρα υπάρχει στο βιβλίο που κρατάτε είναι άφθονο γέλιο. Γι' αυτό μην το σκέπτεστε....

Ο μοναδικός Αρκάς είναι πάλι εδώ για να μας απογειώσει με το καυστικό χιούμορ του, μέσα από ξεκαρδιστικές ιστορίες που κυκλοφορούν για πρώτη φορά με την εφημερίδα…

Το ατίθασο Σπουργίτι χλευάζει και περιφρονεί τον άτυχο πατέρα του, ο πεθαμένος ήρωας φιλοσοφεί με τον Άγγελο τη ζωή και τον θάνατο, ο σκύλος Ζαχαρίας ταλαιπωρεί αδιάκοπα με την γκρίνια του τον ηλικιωμένο Γεράσιμο, ο αδίστακτος Μοντεχρήστος μαυρίζει τη ζωή του Ισοβίτη μέσα στη φυλακή, ενώ το φλεγματικό ψάρι Κορνήλιος συντροφεύει με κοφτερές ατάκες τον αλαζόνα Καρχαρία…

Ένας νέος κύκλος με κόμικς που κανείς δεν πρέπει να χάσει!

"Σκέπτομαι, άρα υπάρχω". Ένας σπαρταριστός τόμος, δείγμα του ατελείωτου χιούμορ του αγαπημένου μας Αρκά.

Ο επόμενος τόμος: «Γερνάει καλύτερα όποιος γερνάει τελευταίος».