Η Άλκη Ζέη μόνο ενδιαφέρουσες, ανατρεπτικές, με χιούμορ και ζωντάνια ιστορίες μπορεί να μας αφηγηθεί και μεις να κρεμόμαστε από τα χείλη της ή μάλλον από το μολύβι της για να τις διαβάσουμε. Ο τίτλος είναι δανεισμένος από μια ερώτηση της εγγονής της…
-Σου έφερα την εφημερίδα.
Ανοίγω τα μάτια. Με πήρε, φαίνεται, ο ύπνος κάτω από τη γλυσίνα. Από πάνω μου στέκει ένα ψηλό πανέμορφο παλικάρι. Έχει ένα μικρό μούσι και πράσινα μάτια. Μοιάζει σαν να βγήκε από μυθιστόρημα του Σταντάλ. Είναι ο εγγονός μου ο Αντουάν. Πότε μεγάλωσε τόσο;
-Απόψε έχει πανσέληνο, λέει.
Κοιτάζω την εφημερίδα. Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017. Τρομάζω. Πώς έφτασα ως εδώ. Είχα υποσχεθεί στα παιδιά δεκατρία χρόνια. Αν και μου φαινότανε πάρα πολλά... τότε. Ποιος μου χάρισε γενναιόδωρα άλλα τέσσερα κι ίσως απομένουν και κάποια ρέστα ακόμα;
Κοιτάζω γύρω. Στην άλλη άκρη, κάτω από τη γλυσίνα που ξαναζωντάνεψε όλα αυτά τα χρόνια, στην αυλή του σπιτιού μας στις Μηλιές στο Πήλιο, ένα όμορφο κορίτσι με ξανθά σγουρά μαλλιά και πράσινα μάτια γράφει στον υπολογιστή. Τα λεπτά δάχτυλά της πετάνε σαν φτερά πεταλούδας. Πού εγώ -χτυπώ αργά αργά κάθε γράμμα και πολλές φορές το διπλανό απ' αυτό που πρέπει. Είναι η εγγονή μου, η Άννα...
Ανοίγω τα μάτια. Με πήρε, φαίνεται, ο ύπνος κάτω από τη γλυσίνα. Από πάνω μου στέκει ένα ψηλό πανέμορφο παλικάρι. Έχει ένα μικρό μούσι και πράσινα μάτια. Μοιάζει σαν να βγήκε από μυθιστόρημα του Σταντάλ. Είναι ο εγγονός μου ο Αντουάν. Πότε μεγάλωσε τόσο;
-Απόψε έχει πανσέληνο, λέει.
Κοιτάζω την εφημερίδα. Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017. Τρομάζω. Πώς έφτασα ως εδώ. Είχα υποσχεθεί στα παιδιά δεκατρία χρόνια. Αν και μου φαινότανε πάρα πολλά... τότε. Ποιος μου χάρισε γενναιόδωρα άλλα τέσσερα κι ίσως απομένουν και κάποια ρέστα ακόμα;
Κοιτάζω γύρω. Στην άλλη άκρη, κάτω από τη γλυσίνα που ξαναζωντάνεψε όλα αυτά τα χρόνια, στην αυλή του σπιτιού μας στις Μηλιές στο Πήλιο, ένα όμορφο κορίτσι με ξανθά σγουρά μαλλιά και πράσινα μάτια γράφει στον υπολογιστή. Τα λεπτά δάχτυλά της πετάνε σαν φτερά πεταλούδας. Πού εγώ -χτυπώ αργά αργά κάθε γράμμα και πολλές φορές το διπλανό απ' αυτό που πρέπει. Είναι η εγγονή μου, η Άννα...
Περιεχόμενα
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
Πόσο θα ζήσεις ακόμα, γιαγιά;
Η δωδέκατη γιαγιά
Περί έρωτος
Ρόσμερσχολμ
Ο Πέτρος ο δικός μας
Μια ανάμνηση από τον Νίκο Καββαδία
Γράμμα σε φίλη που δεν στάλθηκε ποτέ
Η θείτσα μου
Εκείνο το καλοκαίρι στη Χίο
Δάσκαλοί μου ο Τσέχωφ και ο Φραγκιάς
Παρατηρώντας τον Εντουάρντο
Ο Ευριπίδης
Ο άγγελος με τη μία φτερούγα
Ένας μικρός περίπατος
Οδός Λευκωσίας
Ο Βάρναλης, ο παράδεισος και η σοσιαλιστική μασέλα
Η παρακολούθηση
Το κοριτσάκι, το ομπρελάκι και ο Ελευθέριος Βενιζέλος
Επαναστάτριες για γλυκό του κουταλιού
Ένα "αξέχαστο" καλοκαίρι
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ
Τα Αρβυλάκια και γόβες
Ένα σταμνί στο παράθυρο
Στο Μαρούσι
Αρβυλάκια και γόβες
Λεωνή
Σπανιόλικα παπούτσια
Ένα τασάκι και άλλα ασήμαντα
Στοπουθενά
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
Συγγραφέας: Άλκη Ζέη
Επιμέλεια: Ελένη Μπούρα
Αριθμός σελίδων 328
Διαστάσεις: 21x14
ISBN13: 9786180311914
Ημερομηνία έκδοσης: Οκτώβριος 2017
Εκδότης: Μεταίχμιο
Αρχική τιμή: 16,60€
🔎2508
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου