Έχω μια συνάδελφο!
Κι εμείς, θα μου πείτε, αλλά δεν το κάνουμε και θέμα...
Εγώ θα το κάνω θέμα, όμως... Και θα καταλάβετε το γιατί...
Η συνάδελφός μου, λοιπόν, η Ελένη, αρέσκεται να χρησιμοποιεί παροιμίες στην καθημερινή της ζωή. Δεν το κάνει επίτηδες, όχι βέβαια! Απλά, τις βγαίνουν!
Αν γνωρίζεις κάποια πράγματα, τις περισσότερες φορές σου έρχονται αυθόρμητα στα χείλη χωρίς να το πολυσκεφτείς... Έτσι και η Ελένη!
Όσο διάστημα δουλεύουμε μαζί, μας έχει κάνει στο γραφείο αμέτρητες φορές να γελάσουμε με τις ατάκες της και τις πετυχημένες παροιμίες που "πετάει", πάντα την κατάλληλη στιγμή για να καυτηριάσει διάφορα θέματα ή και... πρόσωπα.
Μία τέτοια παροιμία ήταν κι αυτή που... της ξέφυγε τις προάλλες. Θέλοντας να σχολιάσει κάποιον... όχι και τόσο έξυπνο τύπο, μας λέει: "Αυτός; Αυτός σκοτώνει γάιδαρο με γινωμένα σύκα!". Κόκκαλο εμείς! (Στην αρχή, γιατί μετά που το σκεφτήκαμε, λυθήκαμε στα γέλια για ακόμα μια φορά!).
Αργότερα, πάνω στη συζήτηση, μου την "έσκασε" την αποκάλυψη: την συγκεκριμένη παροιμία την είχε "κλέψει" από ένα τεύχος του Asterix, που είχε διαβάσει κάποτε... Της ζήτησα να προσπαθήσει να θυμηθεί για ποιο τεύχος πρόκειται και τελικά το βρήκε: Ο Asterix στην Κορσική!
Όταν γύρισα σπίτι, δεν έχασα καιρό και ανατρέχοντας στη συλλογή μου, εντόπισα μια παλιά έκδοση αυτής της ιστορίας για να την ξαναδιαβάσω. Και πράγματι, σύντομα ανακάλυψα το συγκεκριμένο καρρέ, το οποίο και σας παραθέτω, για του λόγου το αληθές... Οφείλω να ομολογήσω ότι εγώ δεν θυμόμουν την συγκεκριμένη ατάκα, παρόλο που έχω διαβάσει πολλές φορές την ιστορία αυτή! Κατέληξα, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι δεν αρκεί να διαβάζεις κάτι επιτυχημένο αλλά παίζει μεγάλο ρόλο και το πώς "δέχεσαι" ως μήνυμα αυτό που διαβάζεις. Η Ελένη είχε πάντα μια αδυναμία στις παροιμίες... Έτσι, όταν διάβασε την ιστορία αυτή, το μυαλό της αυτόματα "καταχώρησε" την ατάκα στις ήδη γνωστές της παροιμίες! Μ' αυτά και μ' αυτά, κατάφερε να μας κάνει να χαλαρώσουμε στο γραφείο με το γέλιο που μας πρόσφερε, ενώ εγώ βρήκα την ευκαιρία για μια ακόμη βουτιά στα παλιά μου τεύχη!
Να είσαι καλά, Ελένη μας και να συνεχίζεις να μας διασκεδάζεις με τις παροιμίες σου!
Ο συνάδελφός σου, Παναγιώτης.
Σημείωση: το καρρέ που δημοσιεύεται προέρχεται από το τεύχος 12 της πρώτης έκδοσης των ιστοριών του Asterix, από τον εκδοτικό οίκο "ΜαμούθΚόμιξ" (Σεπτέμβριος 1990).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου