Μία κατάθεση ψυχής
Του Παναγιώτη Πλαφουτζή
Η ελληνική γλώσσα είναι μαγική. Τόσο πλούσια και τόσο ιδιαίτερη, σου δίνει τη δύναμη να περιγράψεις το ίδιο αντικείμενο με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Αν την κατέχεις, ωστόσο, μπορείς να επιλέξεις εσύ αυτόν τον τρόπο. Μπορείς, αν θες, να πεις κάτι με απλά ή με περίπλοκα μέσα -σε κάθε περίπτωση, όμως, στο αποτέλεσμα θα φανεί αν τελικά τη γνώριζες ή όχι τη γλώσσα.
Αυτό συμβαίνει και με την πρώτη ποιητική συλλογή της Μαρίας Χουσάκου. Εδώ, επιβεβαιώνεται το ότι μπορείς να πεις -ή να γράψεις- για πράγματα σπουδαία, με απλό τρόπο.
Το βιβλίο αυτό κινείται σε υγρά, ή τουλάχιστον εύπλαστα, ευαίσθητα μονοπάτια του ανθρώπινου ψυχισμού. Έχεις την αίσθηση ότι όλα τα ποιήματα συνδέονται μεταξύ τους, ότι αφηγούνται μια ενιαία ιστορία, εκείνη της πορείας μιας ολόκληρης ζωής ενός συγκεκριμένου ανθρώπου.
Λόγος λιτός, καταπιάνεται με θέματα σκληρά, αναδεικνύοντας τη σκληρότητα πραγμάτων και καταστάσεων. Οι λέξεις της συχνά αποδίδουν μια γνήσια ενσταντικότητα, η καθημερινότητα ξεπηδά τυχαία.
Η ποιήτρια παίζει συνεχώς με την ένταση, τόσο εύκολα όσο κι ένας dj που αρέσκεται να ανεβοκατεβάζει το πλήκτρο του volume στην κονσόλα που παράγει την μουσική του. Ο αναγνώστης, σε αυτές τις συναισθηματικές αναβάσεις και καταβάσεις, δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει εμβρόντητος τις ψυχικές διακυμάνσεις, να ανέβει στα ουράνια ή να κυλιστεί σε χαώδεις αβύσσους. Το συγκλονιστικότερο, όμως, είναι η αίσθηση που περνά στον αναγνώστη ότι όλα αυτά θα μπορούσε να τα είχε γράψει ή ζήσει ο ίδιος.
Η Χουσάκου δε διστάζει, δε φοβάται να συναντηθεί ή και να αναμετρηθεί με το παρελθόν, να το μαλώσει, να του κρατήσει μούτρα αλλά και να το ευχαριστήσει για όσα της έχει προσφέρει.
Έχει στοιχεία στην ποίησή της που λειτουργούν και ως μοτίβα. Πρώτα-πρώτα το γεωγραφικό στοιχείο, το χωρικό πλαίσιο μέσα στο οποίο τοποθετεί τον εαυτό της και τα συναισθήματά της. Έπειτα, το ανέμελο ερωτικό στοιχείο, το οποίο μεταφορικά συναντιέται ξαφνικά με την πιο τοξική μορφή του έρωτα, δημιουργώντας έντονες στιγμές, αν και η δημιουργός καταφέρνει σχεδόν πάντα να το διατηρήσει σε επίπεδο φλερτ.
Η ποιητική ματιά στέκεται με αγάπη στα χρόνια της εκπαίδευσης, στα παιδιά, στους δικούς της μαθητές.
Σιγή απέναντι στο τραγούδι, στον κρότο της απώλειας. Σκόρπιες σκέψεις, στιγμές από το παρελθόν, στιγμές του άγνωστου μέλλοντος. Η ποίηση είναι βίωμα, είναι κατάθεση του Εγώ. Κι εδώ η ποιήτρια, η εκπαιδευτικός, ο άνθρωπος Χουσάκου καταθέτει ένα κομμάτι από την ψυχή της. Θέλω να πιστεύω ότι το πόνημά της θα αγαπηθεί από τους αναγνώστες και σύντομα θα δει πολλαπλές επανεκδόσεις.
Καλοτάξιδο...
Η Μαρία Χουσάκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Τώρα, ζει στο Παγκράτι. Πτυχιούχος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού τμήματος του ΕΚΠΑ, εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Με την ποίηση ασχολείται πιο συστηματικά από το 2017. Από το 2019 ξεκίνησε να παρακολουθεί στο "Μικρό Πολυτεχνείο" σεμινάρια με τη Λίνα Νικολακοπούλου και τον Θράσο Καμινάκη. Έχει συμμετάσχει με κείμενά της στο βιβλίο "Ο κήπος με τα Μπονζάι - 20 νέοι λογοτέχνες του 2019".
Συγγραφέας: Μαρία Χουσάκου
ISBN: 9786185101978
Αριθμός σελίδων: 122
Διαστάσεις: 11,5 x 17,0
Ημερομηνία έκδοσης: Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019
Εκδότης: Φίλντισι
Αρχική τιμή: 10,00 ευρώ
🔎3708
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου