Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Πόσο μικρή έγινε η αρχοντιά των προγόνων µου...


Σήκωσε το κεφάλι σου, δυστυχισµένη. ∆εν υπάρχει πια Τροία, δεν
είσαι πια βασίλισσα. Άντεξε την αλλαγή της µοίρας. Τώρα πρέπει
να πας µε το ρεύµα
όπου σε πάει η τύχη σου. Αλίµονο µου. Και για ποια συµφορά δεν
έχω κλάψει;
Η πατρίδα µου κάηκε, τα παιδιά µου και ο άντρας µου χάθηκαν. Ω
πόσο µικρή έγινε η αρχοντιά των προγόνων µου.
Τι να σιωπήσω; Τι να πω; Τι να κλάψω; Αχ η δυστυχισµένη, µε
βαρύ κορµί,
πως είµαι σωριασµένη! Πως κείµαι σε πέτρινο κρεβάτι! Ω το
κεφάλι µου, οι κρόταφοί µου, τα πλευρά µου! Αχ να κυλιστώ χάµω
και να χτυπιέµαι καθώς θα κλαίω για τις συµφορές µου αιώνια!
Αυτό είναι το τραγούδι των δυστυχισµένων! Να κλαίνε για τα δεινά
τους

Εκάβη
Ευριπίδης, Τρωάδες

🔎3016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...