Γαλλία, 1966, 132’, Σενάριο: Marcel Jullian, Σκηνοθεσία: Gérard Oury, Ηθοποιοί: Louis de Funès, Terry-Thomas, Bourvil, Claudio Brook, Mike Marshall, Marie Dubois, Pierre Bertin, Andrea Parisy, Benno Sterzenbach, Colette Brosset, Μουσική: Georges Auric, Hector Berlioz.
Υπόθεση: Γαλλία, κατοχή. Ένα αγγλικό βομβαρδιστικό καταρρίπτεται πάνω από το Παρίσι από τους Γερμανούς και το πλήρωμά του γλιτώνει πέφτοντας με αλεξίπτωτα. Ο πρώτος, ο λοχαγός Ρέτζιναλντ (Terry-Thomas), προσγειώνεται στην λίμνη με τις φώκιες του ζωολογικού κήπου. Ο δεύτερος, ο Πήτερ Κάνιγχαμ (Claudio Brook), στις σκαλωσιές του μπογιατζή Ωγκυστέν Μπουβέ (Bourvil), που ασπρίζει την πρόσοψη της Κομαντατούρ, ενώ ο τρίτος, ο Άλαν Μάκιντος (Mike Marshall) στη στέγη του μεγάρου της όπερας την ώρα που ο μαέστρος Στανισλάς Λεφόρ (Louis de Funès) κάνει πρόβα με την ορχήστρα του.
Ο μπογιατζής και ο μαέστρος αναγκάζονται να τους βοηθήσουν και με την βοήθεια της όμορφης Ζυλιέτ (Marie Dubois), φροντίζουν να τους φυγαδεύσουν. Στο μεταξύ, οι Γερμανοί βρίσκονται στα ίχνη τους, με επικεφαλή τον οξύθυμο Ταγματάρχη Άχμπαχ (Benno Sterzenbach). Η κατάσταση περιπλέκεται και όλοι μαζί οι κυνηγημένοι, προσπαθούν να περάσουν λαθραία με το τραίνο στην μη κατεχόμενη Γαλλία…
Σχόλια: Σκηνοθετημένη με τρομερή ενέργεια και με καλές ερμηνείες, αυτή η κωμωδία-θρύλος συνδυάζει την περιπέτεια με το πλούσιο γέλιο, δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία στους τρεις δημοφιλέστατους κωμικούς να συναγωνιστούν ο ένας τον άλλο σε απίθανα κωμικά ευρήματα!
Ο μεγάλος σταρ Terry-Thomas (1911-1990), απολαυστικός ως Εγγλέζος αξιωματικός. Ένας ηθοποιός για μη βρετανικό κοινό, με τις γνωστές ατάκες του, τ’ αραιά δόντια του, το συνήθως μεγάλο μουστάκι του και το αμήχανο χαμόγελό του.
Bourvil (1917-1970), ο συμπαθέστατος και χαρακτηριστικά σεμνός μεγάλος Γάλλος κωμικός, που μπορούσε εύκολα να μεταπηδήσει από το κωμικό στο δραματικό.
Louis de Funès (1914-1983), ο παγκόσμιος πρωταθλητής του υστερικού θυμού, σήμα κατατεθέν του οι απίθανες γκριμάτσες, σε συνδυασμό με τις τρελές κινήσεις του σώματός του. Ενώ συγκεντρώνονταν σε όλες αυτές τις δραστηριότητες, κάποιες φορές έχανε τον έλεγχο και αντί να μιλάει γαλλικά, ξεστόμιζε διάφορους ήχους που θύμιζαν τον… Ντόναλντ Ντακ! Με το μοναδικό ταλέντο του σηματοδότησε την αρχή της έκρηξης της κωμωδίας στη Γαλλία και απέκτησε αμέτρητους θαυμαστές παγκοσμίως!
Η ταινία που εξετάζουμε «ανήκει» στον Λουί Ντε Φινές: αεικίνητος και αγχώδης, πετάει σπίθες και η κωμική του ενέργεια είναι δυνατή όσο ποτέ. Αν αρχίσεις να μετράς σκηνές ανθολογίας στην «Ασύλληπτη απόδραση», θα σταματήσεις πολύ γρήγορα απογοητευμένος γιατί είναι αδύνατον να τις προλάβεις…
Η ελληνική αφίσα της ταινίας
Προβλήθηκε στην Ελλάδα στις 23/10/1967 και έσπασε κάθε ρεκόρ για ξένη ταινία. Στην Α’ προβολή, μόνο στην πρώτη εβδομάδα, έκοψε 310.000 εισιτήρια και συνέχισε με μια απίστευτα επιτυχημένη πορεία.
Η «Ασύλληπτη απόδραση» είναι μια κλασική κωμωδία, που μας γεμίζει με μια γλυκιά μελαγχολία για έναν κινηματογράφο που υπήρχε στο χθες αλλά που δεν υπάρχει πια!...
Κείμενο: Σπύρος Πιτικάρης
Αναδημοσίευση από το τεύχος 13
του "Club Φίλων Μικρός Σερίφης Magazine"
Επιμέλεια παρουσίασης: adamsjim
👬2232
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου