Το “φάντομ” των ελληνικών γηπέδων, ο κορυφαίος τερματοφύλακας Νίκος Σαργκάνης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών.
Θλίψη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Νίκος Σαργκάνης που άρχισε την καριέρα του στον Ηλυσιακό, αναδείχθηκε στην Καστοριά, κάθισε κάτω από τα γκολπόστ τόσο του Ολυμπιακού όσο και του Παναθηναϊκού και ήταν ακρογωνιαίος λίθος στην ευρωπαϊκή πορεία του Αθηναϊκού, νοσηλεύτηκε τις τελευταίες ημέρες σε νοσοκομείο των Αθηνών.
Το “φάντομ” της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου και των ελληνικών γηπέδων, τους τελευταίους μήνες -που ακολουθούσε τις θεραπείες του, είχε δείξει στο περιβάλλον του ότι είχε παραμείνει ο ίδιος απτόητος και συνεπής μαχητής που γνωρίσαμε στα γήπεδα.
Θλίψη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Νίκος Σαργκάνης που άρχισε την καριέρα του στον Ηλυσιακό, αναδείχθηκε στην Καστοριά, κάθισε κάτω από τα γκολπόστ τόσο του Ολυμπιακού όσο και του Παναθηναϊκού και ήταν ακρογωνιαίος λίθος στην ευρωπαϊκή πορεία του Αθηναϊκού, νοσηλεύτηκε τις τελευταίες ημέρες σε νοσοκομείο των Αθηνών.
Το “φάντομ” της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου και των ελληνικών γηπέδων, τους τελευταίους μήνες -που ακολουθούσε τις θεραπείες του, είχε δείξει στο περιβάλλον του ότι είχε παραμείνει ο ίδιος απτόητος και συνεπής μαχητής που γνωρίσαμε στα γήπεδα.
Ένας θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου που “σημάδεψε” μια ολόκληρη εποχή, έφυγε για το τελευταίο ταξίδι του, βυθίζοντας στη θλίψη όλους εκείνους που πρόλαβαν να γίνουν μάρτυρες του ποδοσφαιρικού του μεγαλείου, αλλά και τους νεότερους που μεγάλωσαν με τον μύθο του.
Τότε που τα πιτσιρίκια τρέχαμε και παίζαμε ποδόσφαιρο στις αλάνες, στους δρόμους, τις πλατείες και τις γειτονιές... Τότε που αν δεν παίζαμε τον τερματοφύλακα, είχαμε τον ρόλο του αγαπημένου ποδοσφαιριστή της ομάδας μας: του Αναστόπουλου, του Σαραβάκου, του Μανωλά, του Κούδα κτλ. Αν, όμως, παίζαμε στη θέση του τερματοφύλακα, τότε μετονομαζόμασταν αυτόματα σε Σαργκάνηδες! Δεν είχε σημασία ποια ομάδα υποστήριζες, αν έπαιζες τερματοφύλακας ήσουν ο Σαργκάνης!... Γιατί ήταν ο κορυφαίος, γιατί όλοι θέλαμε να του μοιάσουμε...
Αντίο, ρε "φάντομ"! Καλές πτήσεις στον Παράδεισο!...
Τότε που τα πιτσιρίκια τρέχαμε και παίζαμε ποδόσφαιρο στις αλάνες, στους δρόμους, τις πλατείες και τις γειτονιές... Τότε που αν δεν παίζαμε τον τερματοφύλακα, είχαμε τον ρόλο του αγαπημένου ποδοσφαιριστή της ομάδας μας: του Αναστόπουλου, του Σαραβάκου, του Μανωλά, του Κούδα κτλ. Αν, όμως, παίζαμε στη θέση του τερματοφύλακα, τότε μετονομαζόμασταν αυτόματα σε Σαργκάνηδες! Δεν είχε σημασία ποια ομάδα υποστήριζες, αν έπαιζες τερματοφύλακας ήσουν ο Σαργκάνης!... Γιατί ήταν ο κορυφαίος, γιατί όλοι θέλαμε να του μοιάσουμε...
Αντίο, ρε "φάντομ"! Καλές πτήσεις στον Παράδεισο!...
🔎4778
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου