Ένα ζευγάρι (Έλενα Ναθαναήλ, Λάκης Κομνηνός) βρίσκεται, μετά από διετή διάσταση, στα πρόθυρα να πάρει διαζύγιο. Εκείνος έρχεται από το Λονδίνο, μετά από πρόσκληση εκείνης και η συνάντησή τους αναζωπυρώνει τη φλόγα του παλιού έρωτά τους. Το παρελθόν του ζευγαριού ξετυλίγεται σταδιακά μέσα από συνεχή φλας μπακ. Εκείνος, παρά την αρχικά επιθετική του στάση, είναι έτοιμος να ξαναρχίσει μια καινούργια ζωή μαζί της, όμως εκείνη του αποκαλύπτει πως είναι καταδικασμένη να πεθάνει από ανίατη ασθένεια. Αυτό είναι προφανώς το τελευταίο τους καλοκαίρι, άρα το μόνο που μένει σ' εκείνον είναι να σταθεί κοντά στο παιδί τους...
Το 1968 αναγγέλλεται στον Tύπο της εποχής η έναρξη των γυρισμάτων μιας αισθηματικής ταινίας με τίτλο “Το τελευταίο Καλοκαίρι”, με πρωταγωνιστές την Έλλη Λαμπέτη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Τα γυρίσματα όμως θα αναβληθούν και η συνεργασία θα ναυαγήσει. Τη χρονιά εκείνη απλώνεται μια φοβερή φήμη για τη Λαμπέτη: “... είναι άρρωστη... έχει καρκίνο”. Ναι, η αλήθεια είναι ότι η φοβερή νόσος χτύπησε τελικά τη μεγάλη ηθοποιό και ότι η ίδια δεν ήταν διατεθειμένη να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία με κεντρικό θέμα αυτή την ασθένεια. “Προτείνετε το ρόλο στην Έλενα Ναθαναήλ. Είναι σα να γράφτηκε γι' αυτήν και της πάει γάντι”, λέει η Λαμπέτη στους ιθύνοντες της ταινίας.
Το 1971 η ταινία θα βγει τελικά στις κινηματογραφικές αίθουσες αλλά με άλλο τίτλο: “Εκείνο το Καλοκαίρι” και με πρωταγωνιστές την Έλενα Ναθαναήλ και το Λάκη Κομνηνό. Σκηνοθέτης ο Βασίλης Γεωργιάδης και παραγωγός ο Κλέαρχος Κονιτσιώτης. Η μουσική του Γιάννη Σπανού και η φωτογραφία του Σταμάτη Τρύπου βραβεύονται στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1971.
Μετά από αυτά και για εύλογους λόγους, ας σημειωθεί, ότι η ταινία θα μπορούσε να γυριστεί το 1968 (όταν ο Πάνος Κοντέλλης κι ο Κονιτσιώτης έγραψαν το σενάριο), εάν βέβαια δεν απέρριπτε τη σχετική πρόταση η Λαμπέτη κι ότι θα προηγείτο έτσι από το παρόμοιο σε υπόθεση αμερικανικό “Love Story” του Arthur Hiller, του οποίου το σενάριο γράφτηκε δύο χρόνια αργότερα από τον Erich Segal (1970).
Έλενα Ναθαναήλ: «Δεν ξέρω αν θα είχα τη δύναμη να ζω ήρεμα γνωρίζοντας πως θα πεθάνω. Χωρίς αμφιβολία διαμορφώνεται μια ειδική ψυχολογία και η ζωή, κάθε ώρα, παίρνει ένα άλλο νόημα, το αληθινό της πια νόημα, τις αληθινές της διαστάσεις. Δεν μπορώ πάντως παρά να θλίβομαι για το τέλος της ηρωίδας έστω κι αν πρόκειται για ταινία... Νέα, μητέρα, αγαπημένη... Γιατί αυτά συμβαίνουν στους ανθρώπους...»
Λάκης Κομνηνός: «Είναι μια ιστορία δυνατή κι εφιαλτική κι όσο κι αν ξέρουμε πως είναι παραμύθι, δεν παύει να είναι συγκινητική και πολύ ανθρώπινη. Πρέπει να τολμάς σε παρόμοιες περιστάσεις. "Την αγαπώ και θα τολμήσω", λέω στον πατέρα της γυναίκας στην ταινία!»
Κλέαρχος Κονιτσιώτης: «Δεν τσιγγουνευτήκαμε», λέει ο δημιουργός της ταινίας. «Η ταινία μας κόστισε σε έξοδα και δουλειά. Υποστήριζα ανέκαθεν κι εξακολουθώ να υποστηρίζω και τώρα, πως πρέπει να προσφέρουμε στο θεατή και αισθητική απόλαυση μα και ειλικρίνεια. Τα μίζερα έργα μου χαλάνε τη διάθεση. Η ταινία μας κούρασε. Δεν ήταν διόλου εύκολη δουλειά... Ο Κομνηνός αποδείχθηκε δεινός δύτης αλλά και η Έλενα τα κατάφερε περίφημα».
(Από το περιοδικό "Φαντάζιο", 1971)
Ο Βασίλης Γεωργιάδης είχε στη διάθεσή του δύο από τους ομορφότερους Έλληνες ηθοποιούς εκείνης της περιόδου και τους... εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο, δημιουργώντας πανέμορφα πλάνα με τα πρόσωπά τους.
Στην ταινία αυτή βρίσκονται συγκεντρωμένα μερικά από τα ομορφότερα πλάνα του ελληνικού κινηματογράφου. Σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας "ζωγραφίζουν" στην κυριολεξία κάποιες πανέμορφες εικόνες...
-Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1971, η ταινία διακρίθηκε με δύο βραβεία για την μουσική του Γιάννη Σπανού και τη διεύθυνση φωτογραφίας.
-Στο soundtrack της ταινίας τραγουδούν η Αφροδίτη Μάνου, ο Γιάννης Φέρτης και ο Αλέξης Αλεξόπουλος. Το τραγούδι "Σαν με κοιτάς", είναι το πιο χαρακτηριστικό τραγούδι της ταινίας το οποίο εξακολουθεί να ακούγεται μέχρι σήμερα και έχει ηχογραφηθεί και σε επανεκτέλεση.
Μια ιστορία του Κλέαρχου Κονιτσιώτη
Σκηνοθεσία: Βασίλης Γεωργιάδης
Σενάριο: Πάνος Κοντέλλης
Παραγωγή: Κλέαρχος Κονιτσιώτης
Φωτογραφία: Σταμάτης Τρύπος
Μοντάζ: Παύλος Φιλίππου
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρωταγωνιστούν: Έλενα Ναθαναήλ, Λάκης Κομνηνός, Ανδρέας Φιλιππίδης, Ρούλα Χριστοπούλου, Βασίλης Ανδρεόπουλος.
Διάρκεια: 72΄
ΤΑ ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
Ένα καλοκαίρι - 1971
Στίχοι: Αλέξης Αλεξόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Ένα καλοκαίρι
η αγάπη χάθηκε.
Πάγωσε τ’ αγέρι
ρόδο που μαράθηκε.
Κι η χαρά μας έσβησε
τη νύχτα ξαφνικά
μες στο σκοτάδι.
Ένα αστέρι έδυσε μακριά
πριν να χαράξει η αυγή.
Ένα καλοκαίρι
πέρασε δε στάθηκε.
Τ’ άσπρο περιστέρι
μες στην μπόρα χάθηκε.
Χάθηκε η χαρά μου,
σβήσαν τα όνειρά μου
κι ήρθε στην καρδιά μου
παγωνιά.
Σαν με κοιτάς - 1971
Στίχοι: Αλέξης Αλεξόπουλος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Σαν με κοιτάς
ηλιοβασίλεμα στα μάτια σου, φωτιά
καίγομαι μέσα στη δική σου τη ματιά
λιώνω σαν φλόγα την αυγή σαν με κοιτάς.
Σαν με κρατάς
είναι τα μπράτσα σου μια θάλασσα πλατιά
που μέσα χάνομαι και πνίγομαι βαθιά
μες στα μαβιά της τα νερά σαν με κρατάς.
Μη μου μιλάς
νιώσε στα στήθη μου τους κτύπους της καρδιάς
μες στην παλάμη μου το ρίγος της νυχτιάς
να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς.
Και σ’ αγαπώ
δεν έχω τίποτ’ άλλο, τίποτα να πω
το καλοκαίρι αυτό θα σβήσω, θα χαθώ
άσε με απλά να σ’ αγαπώ, να σ’ αγαπώ.
Επιμέλεια παρουσίασης: Παναγιώτης Πλαφουτζής
