Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

Νέες εκδόσεις 586: Μίκυ Μάους #180


Ο τυφώνας της αβύσσου

Νέο τεύχος Μίκυ Μάους, νέες περιπέτειες!

Αναλυτικά, οι ιστορίες που δημοσιεύονται σ' αυτό:
1. Μίκυ Μάους: Ο τυφώνας της αβύσσου (Μέρος 1)
(Σενάριο: Casty / Σχέδιο: Massimo De Vita)
2. Μίκυ Μάους: Ο τυφώνας της αβύσσου (Μέρος 2)
(Σενάριο: Casty / Σχέδιο: Massimo De Vita)
3. Τζένυ - Σύμβουλος Αισθηματικών Υποθέσεων: Όποιος ψάχνει... χάνει
(Σενάριο: Sisto Nigro / Σχέδιο: Graziano Barbaro)
4. Σκρουτζ Μακ Ντακ: Επιχείρηση απόλυτη σιωπή
(Σενάριο: Alessandro Mainardi Σχέδιο: Roberta Migheli)
5. Ντόναλντ & Φέθρυ: Απόρρητες ζυμώσεις
(Σενάριο: Matteo Venerus / Σχέδιο: Alberto Lavoradori)

Ένα τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια. Κυκλοφόρησε την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου.

Εξώφυλλο: Casty
Σελίδες: 132
Μέγεθος: 13,5 x 20,5
Εκδόσεις: Καθημερινές Εκδόσεις Α.Ε.
Τιμή: 1,90€


🔎2570

Λογοτεχνικές Προτάσεις 408: Η αίθουσα χορού (Μυθιστόρημα)


Τους χωρίζουν ψηλοί τοίχοι και καγκελόφραχτα παράθυρα.
Όμως μία φορά την εβδομάδα είναι ελεύθεροι να χορεύουν.

Αγγλία, 1911: Στο άσυλο Σάρστον, όπου άντρες και γυναίκες κρατούνται χωριστά πίσω από ψηλούς τοίχους και καγκελόφραχτα παράθυρα, υπάρχει μια πανέμορφη αίθουσα χορού.
Κάθε Παρασκευή, οι τρόφιμοι συγκεντρώνονται εκεί και χορεύουν.
Ο Τζον και η Έλλα –δυο άνθρωποι που δεν θα έπρεπε καν να βρίσκονται εκεί– συναντιούνται σ’ αυτή την αίθουσα και ο χορός αλλάζει τη ζωή τους για πάντα.
Ο Τζον αρχίζει να της γράφει γράμματα, αγνοώντας ότι η Έλλα δεν ξέρει ανάγνωση. Εκείνη βρίσκει μια φίλη να της τα διαβάζει και τα λόγια του γίνονται η δύναμή της.
Οι Παρασκευές, που περιμένουν με λαχτάρα ν’ αγγίξουν ο ένας τον άλλον, γίνονται ο λόγος για να συνεχίσουν να ζουν. Και η αγάπη που θεριεύει ανάμεσά τους γίνεται εξέγερση και επιβεβαίωση της ανθρωπιάς που τους αρνούνται.

Εμπνευσμένη από μια πραγματική ιστορία "Η Αίθουσα Χορού" θα σας συγκινήσει και θα αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές σας.

«Η βρετανική εκδοχή της Φωλιάς του κούκου.»
–The Times

Η Άννα Χόουπ γεννήθηκε στο Μάντσεστερ και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών. To πρώτο μυθιστόρημά της με τίτλο Wake, το οποίο θα κυκλοφορήσει το 2018 από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, ήταν στη βραχεία λίστα των National Book Awards στην κατηγορία πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, στη βραχεία λίστα για το Historical Writers’ Association Debut Crown, υποψήφιο για το Walter Scott Prize for Historical Fiction και έχει ήδη εκδοθεί σε 11 χώρες. Η "Αίθουσα Χορού" είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της και το εμπνεύστηκε από την αληθινή ιστορία του Ιρλανδού προπάππου της. Μπορείτε να ακολουθήσετε την Άννα στο Twitter: Anna_Hope.

Συγγραφέας: Anna Hope
Μετάφραση: Παλμύρα Ισμυρίδου
Σελίδες: 384
ISBN: 978-960-461-786-9
Διαστάσεις: 14 x 20,5 εκ.
Εκτύπωση: Μονόχρωμο
Εξώφυλλο: Μαλακό
Ημερομηνία κυκλοφορίας: Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017
Τιμή: 15,50€
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος

🔎2569

Μικρές Αγγελίες (Ν54)


ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ 2013

Πωλείται:
Βιβλίο "Ημερολόγιο Κρητικής Διατροφής 2013"
Τιμή 5,00€

Σχόλια: Όλες οι παραδοσιακές κρητικές συνταγές περιέχονται στο βιβλίο «Ημερολόγιο Κρητικής Διατροφής 2013». Είναι μια έκδοση του Δήμου Χανίων που για την κάθε μέρα του χρόνου σας προτείνει και μια συνταγή με παραδοσιακές νοστιμιές. Το βιβλίο στις 388 σελίδες του περιέχει 365 παραδοσιακές συνταγές. Αχρησιμοποίητο, σχεδόν άθικτο.
Συνάντηση σε σταθμό μετρό. Για αποστολές στην επαρχία, τα έξοδα βαρύνουν τον αγοραστή. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Κράτηση λίγων ημερών, έπειτα από συνεννόηση.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
➤ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ
ΚΑΛΗ
ΜΕΤΡΙΑ
ΚΑΚΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΚΗ

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν e-mail στο
selidesnostalgias@gmail.com
με τίτλο "Για την αγγελία Ν54"

🔎2568

Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017

Λογοτεχνικές Προτάσεις 407: Η Φεγγαρόπετρα (Αστυνομικό μυθιστόρημα)


Η "Φεγγαρόπετρα" από καιρό έχει αναγνωριστεί σαν ένα από τα ευφυέστερα αστυνομικά μυθιστορήματα όλων των εποχών. Δεν είναι μόνο επιδέξια γραμμένη, αλλά και οι ήρωές της είναι πλήρως αναπτυγμένοι και όχι απλώς "χάρτινα" σύμβολα. Ο Γουΐλκι Κόλλινς υφαίνει τον ιστό της ίντριγκας με μια δεξιοτεχνία αξεπέραστη από οποιονδήποτε συγγραφέα του είδους αυτού.
Πάντα παίζει τίμια -σε σχολαστικό βαθμό- με τον αναγνώστη: οι "πλεκτάνες" του ταιριάζουν τέλεια μεταξύ τους. Κάθε αναγκαίο στοιχείο για τη διαλεύκανση του εγκλήματος περιέχεται στα δέκα πρώτα κεφάλαια της "Φεγγαρόπετρας". Επιπλέον, προσέχει την ορθότητα των αντικειμενικών δεδομένων: οι αστυνομικές μέθοδοι που περιγράφει, καθώς και η νομική ή ιατρική πρακτική, βρίσκονται πάντα σε συμφωνία με εκείνες που επικρατούσαν εκείνη την εποχή. Αν σε αυτό προσθέσουμε την δεξιοτεχνία του συγγραφέα στη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας, έχουμε τη συνταγή για ένα εξαιρετικά συναρπαστικό μυθιστόρημα.
Σύμφωνα με τα λόγια της Dorothy Sayers: "Η μετάβαση από τις σύγχρονες αστυνομικές ιστορίες στη "Φεγγαρόπετρα", είναι σαν να εγκαταλείπουμε τη στενή, τεχνητή σκηνή του θεάτρου και να πέφτουμε στη συνωστισμένη πραγματικότητα της αγοράς. Οι ήρωες του Κόλλινς δεν υπάρχουν απλά και μόνο για να κινούνται πάνω στη σκακιέρα της ίντριγκας. Έχουν πλήρη και διαρκή ύπαρξη έξω από το μυθιστόρημα στο οποίο δρουν. Ο συγγραφέας, κοντολογίς, έχει γνήσια και δημιουργική φαντασία."
Η Φεγγαρόπετρα αποτελεί τη βάση της γνωστής σειράς κόμικ στα "Κλασικά Εικονογραφημένα".

Περιεχόμενα
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η Έφοδος του Σερινγκαπατάμ (1799)
Απόσπασμα από ένα οικογενειακό ντοκουμένο
ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Η απώλεια του Διαμαντιού (1848)
Τα γεγονότα κατά τον Γκάμπριελ Μπέτερετζ, καμαριέρη στην υπηρεσία της Τζούλια Λαίδης Βέριντερ
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Η ανακάλυψη της Αλήθειας (1848-1849)
ΠΡΩΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ: Συνεισφέρθηκε από τη μις Κλακ, ανηψιά του μακαρίτη κύριου Τζων Βέριντερ
ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΦΗΓΗΣΗ: Συνεισφορά από το Μάθιου Μπραφ δικηγόρο, πλατεία Γκρέυς Ινν
ΤΡΙΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ: Υπό του κυρίου Φράνκλιν Μπλέηκ
ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ: Απόσπασμα από το ημερολόγιο του Έζρα Τζένιγκς
ΠΕΜΠΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ: Η συνέχεια της ιστορίας από τον Φράνκλιν Μπλέηκ
ΕΚΤΗ ΑΦΗΓΗΣΗ: Υπό του Αρχιφύλακα Καφ
ΕΒΔΟΜΗ ΑΦΗΓΗΣΗ: Από ένα γράμμα του κ. Κάντυ
ΟΓΔΟΗ ΑΦΗΓΗΣΗ: Υπό Γκάμπριελ Μπέτερετζ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η ανεύρεση του Διαμαντιού
1. Ο πράκτορας του Αρχιφύλακα Καφ αναφέρει (1849)
2. Η αναφορά του Καπετάνιου (1849)
3. Η μαρτυρία του κ. Μέρθγουεητ (1850)

Ξενόγλωσσος τίτλος: The Moonstone
Συγγραφέας: William Wilkie Collins
Πρόλογος: Dorothy Sayers
Μετάφραση: Τάσος Δαρβέρης
Ημερομηνία έκδοσης: Ιανουάριος 1991
Αριθμός σελίδων: 608
Διαστάσεις: 19x12
Αρχική τιμή: €19,08
Εκδότης: Μέδουσα

🔎2567

Νέες εκδόσεις 585: Νέος Μπλεκ #48


ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΧΑΡΤΙΝΟΙ ΗΡΩΕΣ...
...ΣΕ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ!

Το τεσσαρακοστό όγδοο τεύχος του "Νέου Μπλεκ" κυκλοφορεί στα περίπτερα, από την Τετάρτη 15 Νοεμβρίου. Σε ένα εξολοκλήρου πολύχρωμο τεύχος, έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε νέες καταπληκτικές ιστορίες.
Μην το χάσετε!

Οι ιστορίες που περιέχονται σε αυτό το τεύχος:
1. Μπλεκ: Στην αγάπη και στον πόλεμο - Αυτοτελές
Τρελά κωμικοτραγικά μπλεξίματα! Ο Καθηγητής Μυστήριος παραλαμβάνει ένα επείγον μήνυμα από την... αρραβωνιαστικιά του ότι θα τον επισκεφτεί σύντομα. Έχει ξεχάσει, όμως, ότι τις γυναίκες, όπως και τους Κόκκινους Αστακούς, δεν πρέπει να τις εμπιστεύεσαι!...
Σενάριο: M. Navarro / Σχέδιο: J. Y. Mitton / Kiwi #313, Μάιος 1981



2. Dampyr: Η λεγεώνα του Χάρλαν Ντράκα - Β' Μέρος
Ο ήρωας μας ετοιμάζει τη δική του λεγεώνα ηρώων για μια επική μάχη με τον θανάσιμο εχθρό του, Έρλικ Καν!...
Σενάριο: M. Boselli / Σχέδιο: L. Rossi / Dampyr #200, Νοέμβριος 2016

3. Νάθαν Νέβερ: Αρίμινουμ - Αυτοτελές
Ο Νάθαν Νέβερ αναλαμβάνει να βρει μια νεαρή που έχει απαχθεί από έναν εκκεντρικό συλλέκτη. Για να τα καταφέρει θα ταξιδέψει στο Ρίμινι, έναν τόπο μυστηριακό, που οι Λατίνοι ονόμαζαν Αρίμινουμ!...
Σενάριο: D. Barzi / Σχέδιο: F. Mortarino / Ιούλιος 2014

Να μην χάσει κανείς το επόμενο τεύχος! Γιατί, οι εκπλήξεις δεν σταματούν ποτέ!...

Εκδόσεις: ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ Ε.Ε.
Σελίδες: 132
Τιμή: 3,80


🔎2566

Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

Μικρές Αγγελίες (Ν53)


ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΟΥ-ΜΠΟΫ

Πωλούνται:
Περιοδικό "Μικρός Κάου-μπόυ"
Τεύχος #442, τιμή 4,00€
Τεύχος #524, τιμή 3,00€

Σχόλια: Πρόκειται για τεύχη σε καλή κατάσταση. Από το #524 λείπει ένα φύλλο με τις σελίδες 3-4 και 49-50, χωρίς αυτό να επηρεάζει την ανάγνωση της ιστορίας. Πωλούνται πακέτο ή μεμονωμένα. Συνάντηση σε σταθμό μετρό. Για αποστολές στην επαρχία, τα έξοδα βαρύνουν τον αγοραστή. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Κράτηση λίγων ημερών, έπειτα από συνεννόηση.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ
➤ΚΑΛΗ
ΜΕΤΡΙΑ
ΚΑΚΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΚΗ

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν e-mail στο
selidesnostalgias@gmail.com
με τίτλο "Για την αγγελία Ν53"

🔎2565

Λογοτεχνικές Προτάσεις 406: Ο Νίτσε στο μπαλκόνι (Μυθιστόρημα)


Ένα ευφυές μυθιστόρημα από τον σπουδαιότερο συγγραφέα του Μεξικού

Είναι μια αφόρητα ζεστή, άγρυπνη νύχτα στο ξενοδοχείο Μετροπόλ. Ο συγγραφέας Κάρλος Φουέντες βγαίνει στο μπαλκόνι του δωματίου του και βλέπει στο διπλανό μπαλκόνι έναν αινιγματικό άντρα, ο οποίος τον ρωτά για την επανάσταση που έχει ξεσπάσει στην πόλη δίχως όνομα στην οποία βρίσκονται.
Ο άγνωστος συστήνεται ως Φρειδερίκος Νίτσε, φιλόσοφος του δέκατου ένατου αιώνα, και πληροφορεί τον Φουέντες ότι έχει άδεια να επισκέπτεται τη Γη κάθε χρόνο, αλλά μόνο για είκοσι τέσσερις ώρες…
Με λεπτότητα και σκοτεινό χιούμορ, ο συγγραφέας και ο φιλόσοφος θα ξεκινήσουν μια ανοιχτή και ειλικρινή συζήτηση περί εξουσίας, έρωτα και προδοσίας –δίνοντας χώρο επί σκηνής και σε άλλα πρόσωπα, αλλόκοτα και υποδειγματικά, και εκφράζοντας τις αμφιβολίες και τις ενοχές τους με φόντο το ξέσπασμα μιας αιματηρής επανάστασης.

"Ο Νίτσε στο μπαλκόνι", το τελευταίο μυθιστόρημα του Κάρλος Φουέντες, είναι η λογοτεχνική και φιλοσοφική παρακαταθήκη ενός από τους κορυφαίους συγγραφείς του καιρού μας.

Ο Κάρλος Φουέντες (Carlos Fuentes, 1928-2012) θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της μεξικάνικης πεζογραφίας, αλλά και της λογοτεχνίας της Λατινικής Αμερικής γενικότερα. Το πλούσιο έργο του περιλαμβάνει μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα και δοκίμια. Έχει λάβει αναρίθμητα βραβεία, μεταξύ των οποίων την ύψιστη διάκριση για ισπανόφωνους συγγραφείς, το Βραβείο Θερβάντες (Premio Cervantes) το 1967. Έχει επίσης τιμηθεί με το διεθνές λογοτεχνικό βραβείο Rómulo Gallegos (Premio internacional de novela Rómulo Gallegos) το 1977, με το βραβείο Alfonso Reyes (Premio internacional Alfonso Reyes) το 1979, και με το Βραβείο Πρίγκιπας της Αστούριας (Premio Príncipe de Asturias de las Letras) το 1994.

Συγγραφέας: Carlos Fuentes
Μετάφραση: Κρίτων Ηλιόπουλος
Σελίδες: 368
ISBN: 978-960-461-791-3
Διαστάσεις: 14 x 20,5 εκ.
Εκτύπωση: Μονόχρωμο
Εξώφυλλο: Μαλακό
Ημερομηνία κυκλοφορίας: Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017
Τιμή: 15,50€
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος

🔎2564

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

Ταξιδεύοντας... 4: Veracruz Heroica


Ο τίτλος «Ηρωική» (Heroica) δεν είναι δικός μου, είναι επίσημος της πόλης λόγω της αντίστασής της σε τέσσερις εισβολές (1825, 1838, 1847 & 1914) Ισπανών, Γάλλων (είναι μεγάλη ιστορία τι γύρευαν εκεί οι Γάλλοι) και Βορειοαμερικάνων (για αυτούς φαντάζομαι κανείς δεν θα αναρωτηθεί τι γύρευαν εκεί αφού μπορείς ανά πάσα στιγμή να τους βρεις παντού στον πλανήτη).
Η οποία Βερακρούζ, βέβαια, δεν είναι και τόσο «εξωτική» όσο μπορεί να φαντάζονται μερικοί.
Τουλάχιστον για μένα, για να είναι ένα μέρος «εξωτικό» πέρα από παραλίες, φοίνικες κλπ., ξέρετε τώρα, πρέπει να είναι και μικρό. Δεν μπορεί μια μεγαλούπολη να είναι εξωτικό μέρος, πώς να το κάνουμε;
Και η Βερακρούζ είναι μεγαλούπολη, αφού όλοι μου λένε ότι έχει πληθυσμό κοντά στο 1 εκατομμύριο. Και πιστεύω ότι έτσι είναι αφού γειτονικοί Δήμοι (όπως το Boca del Río) είναι ενωμένοι με τη Βερακρούζ, σαν μια πόλη.
Βέβαια, για το Μεξικό δεν θεωρείται και τόσο «μεγαλούπολη», αφού π.χ. η Πόλη του Μεξικού, η Γκουανταλαχάρα, η Πουέμπλα κ.α., είναι πολύ μεγαλύτερες.
Επιπλέον, αν ένα μέρος έχει και πολύ μεγάλο λιμάνι, κίνηση κλπ, τι εξωτικό να είναι;
Την ξέρω όμως καλά και έχω πολλές αναμνήσεις από κει, γι’ αυτό θα γράψω γι' αυτή τη πόλη.
Στη Βερακρούζ βρέθηκα για λίγες μέρες τον Δεκέμβρη του 2008, για περισσότερες μέρες τον Δεκέμβρη του 2011 – Γενάρη του 2012, αλλά και τον Γενάρη του 2014.
Είναι στον κόλπο του Μεξικού, άρα στην «από δω μεριά» του Μεξικού, προς την Ευρώπη. Απέχει περίπου 400 χλμ από την πρωτεύουσα Μέξικο Σίτυ (κομματάκι μακριά δηλαδή).
Ο δρόμος είναι αρκετά καλός, μόνο που σε ένα σημείο της διαδρομής από το Μέξικο Σίτυ περνάει από ένα μέρος με μεγάλο υψόμετρο.
Το όνομα «Βερακρούζ», Veracruz στα ισπανικά, σημαίνει «Αληθινός Σταυρός». Είναι η μεγαλύτερη πόλη της Πολιτείας της Βερακρούζ (το Μεξικό είναι ομόσπονδο κράτος) αλλά πρωτεύουσα της Πολιτείας είναι η Χαλάπα.


Ο πρώτος Ευρωπαίος που έφτασε εκεί ήταν ο Ισπανός conquistador Hernán Cortés στις 22 Απριλίου 1519 (Μεγάλη Παρασκευή ήταν). Ο οποίος Κορτέζ πρέπει να ήταν πολύ μεγάλος τυχοδιώκτης. Καταρχάς έφτασε εκεί μόνο με 500 άντρες και σκοπό να κατακτήσει την αυτοκρατορία των Αζτέκων, που είχε πληθυσμό μεγαλύτερο από την ίδια την Ισπανία.
Στο πανεπιστήμιο είχαμε ένα μάθημα που περιλάμβανε και τους προκολομβιανούς πολιτισμούς της Αμερικής. Σε ένα βιβλίο χαρακτήριζε τον Κορτέζ «παίχτη των ζαριών». Έτσι τον ανέβαζε, έτσι τον κατέβαζε. Ο Κορτέζ, λοιπόν, πάντα μπλόφαρε και ρίσκαρε τα πάντα. Υπήρχε ένας μύθος, κοινός σε όλους τους ιθαγενής λαούς εκεί, που ο Κορτέζ εκμεταλλεύτηκε. Ο μύθος έλεγε ότι θα έρθουν «θεοί» από κει που βγαίνει ο ήλιος και αυτοί έπρεπε να υποταχθούν στους θεούς αυτούς.
Ας μην βιαστούμε να κατηγορήσουμε τους ιθαγενείς της Αμερικής, ας πούμε ότι ο ορθολογικός Δυτικός Άνθρωπος (ο δυτικοευρωπαίος δηλαδή), που μόλις είχε προκύψει από την Αναγέννηση, επικράτησε του γεμάτου δοξασίες και μύθους Ανθρώπου του Νέου Κόσμου.


Προσέξτε, δεν είναι κάτι τόσο απλό. Βρέθηκαν αντιμέτωποι δύο Κόσμοι που μέχρι τότε δεν ήξεραν ο ένας για την ύπαρξη του άλλου.
Η περίπτωση των Ελληνοπερσικών πολέμων (και εκεί δεν νίκησαν οι αριθμοί) π.χ. είναι εντελώς διαφορετική, εδώ οι δύο πολιτισμοί είχαν επαφές και γνώριζαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου.
Εκείνοι οι φουκαράδες στο Νέο Κόσμο δεν είχαν ξαναδεί άλογο και νόμιζαν ότι άλογο και καβαλάρης ήταν ένα, σαν τους Κένταυρους ας πούμε.
Οι Ισπανοί είχαν γένεια ενώ αυτοί όχι, πυροβόλα όπλα δεν είχαν ξαναδεί, πλοία το ίδιο, ε, πολύ ήθελε να πάρουν τους conquistadores για αληθινούς θεούς;
Μέχρι να καταλάβουν ότι οι εισβολείς δεν ήταν θεοί αλλά άνθρωποι κι αυτοί, ήταν πολύ αργά: ο Κορτέζ είχε ξεσηκώσει ενάντια στους Αζτέκους τους λαούς που ήταν υποτελείς τους και πλέον είχε και τους αριθμούς υπέρ του.
Βέβαια ο Κορτέζ δεν έκανε τη βάση του ακριβώς στη Βερακρούζ αλλά σ’ ένα χωριουδάκι 25 χλμ βόρεια, την Αντίγουα (Antigua).


Η Αντίγουα είναι κοντά στη Βερακρούζ, καμιά 25ριά χλμ είναι η απόσταση. Η Αντίγουα είναι ένα μικρό χωριουδάκι και εκεί σώζεται το σπίτι του ίδιου του Κορτέζ και βρίσκεται η πρώτη εκκλησία που χτίστηκε στο Νέο Κόσμο!
Γι’ αυτούς τους λόγους η Αντίγουα θεωρείται, ούτως ή άλλως, ένας προορισμός για τους τουρίστες. Μην φανταστείτε όμως κανένα σούπερ τουριστικό μέρος με χιλιάδες επισκέπτες, όχι. Η Αντίγουα είναι ένα ήσυχο μέρος, αν και να πω την αλήθεια δεν κατάλαβα που ακριβώς είναι τα σπίτια του χωριού. Εκείνο που είδα στο μέρος που βρισκόταν το σπίτι του Κορτέζ και η εκκλησία, ήταν κάνα δυο μαγαζάκια μόνο σε ένα μικρό δρόμο χωρίς κίνηση που περνούσε από κει. Το μέρος εκεί ήταν γεμάτο δέντρα. Μέσα στα δέντρα ήταν και το σπίτι του Κορτέζ. Κυριολεκτικά μέσα στα δέντρα, αφού οι τοίχοι στο εσωτερικό και εξωτερικό του ήταν αγκαλιασμένοι από ρίζες μεγάλων δέντρων που φύτρωσαν εκεί. Επειδή ήταν μέσα στα δέντρα, άρα σκοτεινά, φυσικά άδειο και έμπαινε μια αχτίδα του ήλιου από ψηλά (δεν υπήρχε σκεπή), η ατμόσφαιρα εκεί ήταν απόκοσμη.


Ένα τετράγωνο μακρύτερα ήταν μία μικρή εκκλησίτσα. Στα ισπανικά ονομαζόταν Ermita del Rosario, κάτι σαν παρεκκλήσι του κομποσκοινιού, σε πολύ ελεύθερη μετάφραση. Ήταν μία μικρή άσπρη εκκλησία, σαν τα δικά μας ξωκλήσια περισσότερο. Αυτή ήταν η πρώτη χριστιανική εκκλησία σε όλη την αμερικάνικη ήπειρο, μιας και χτίστηκε το 1523!
Προφανώς η Αντίγουα γνώρισε μέρες μεγάλης δόξας, αφού ήταν το μέρος όπου μαζεύονταν τα πλούτη όλης της αμερικάνικης ηπείρου (αλλά και των Φιλιππίνων!) και από κει φορτώνονταν σε καράβια και στέλνονταν στην Ισπανία.
Φαντάζεστε, κάθε είδους προϊόντα, χρυσάφι και ασήμι, εξωτικά ζώα να περιμένουν να φορτωθούν στα καράβια (ένα καράβι χρειάζονταν κατά μέσο όρο δύο μήνες να ξεφορτώσει και τέσσερις να φορτώσει), άλογα, μουλάρια, άνθρωποι να πηγαινοέρχονται, χαμός θα γινόταν.
Υπήρχε και ένα πολύ μεγάλο ποτάμι εκεί κοντά, εγώ το θυμάμαι σαν Río Antigua αλλά είχε και ένα άλλο όνομα, πιο εξωτικό, ας το πούμε έτσι.
Είχε μεγάλη και πυκνή βλάστηση παντού και κοντά ήταν μία ταβέρνα που φάγαμε. Οι ταβέρνες εκεί, ιδίως στα μέρη που είναι ζεστά, είναι σκεπασμένες μόνο από πάνω και ανοικτές από τις πλευρές τους.


Η Βερακρούζ μου θυμίζει λίγο τη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι μόνο ότι μοιάζουν πάνω κάτω στο μέγεθος. Είναι π.χ. και η θάλασσα που δίνει τη χαρακτηριστική εικόνα που έχουν και οι δύο πόλεις, αν και στην περίπτωση της Βερακρούζ μου φαίνεται ότι η θάλασσα χαρακτηρίζει περισσότερο την πόλη. Ίσως γιατί έχει παραλίες που μπορείς να κολυμπήσεις και μέσα στην πόλη. Αν, λοιπόν, βλέπεις παραλίες γεμάτες με κόσμο και μέσα σε μια πόλη, ε, δεν μπορείς να φανταστείς αυτή την πόλη χωρίς τη θάλασσα.
Ο χαρακτηριστικότερος δρόμος της Βερακρούζ είναι φυσικά η Malecón. Malecón δεν είναι το όνομα μιας οδού. Malecón είναι ο παραλιακός δρόμος μέσα σε μια πόλη της Λατινικής Αμερικής (ξέρετε τώρα, φοίνικες, πεζόδρομοι και δρόμοι για ποδήλατα παραδίπλα κλπ). Malecón π.χ. έχει και η Αβάνα στην Κούβα.
Ο παραλιακός αυτός δρόμος της Βερακρούζ είναι πολύ μακρύς. Ξεκινάει απ’ το κέντρο, αλλάζει όνομα και συνεχίζει για χιλιόμετρα μέχρι έξω απ’ την πόλη.
Εκείνο που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, και νομίζω είναι κοινό σε όλες τις μεγάλες πόλεις του Μεξικού που επισκέφτηκα, είναι ότι δεν υπάρχει αυτή η πολυκοσμία, ακόμα και στο κέντρο, και δεν καταλαβαίνεις ότι είσαι σε μια μεγάλη πόλη. Π.χ. δεν υπάρχουν μεγάλες πολυκατοικίες ή όπου υπάρχουν είναι ξεκομμένες.


Ας μιλήσουμε λίγο κοινωνιολογικά: νομίζω ότι η διαφορά του Μεξικού απ’ την Ελλάδα είναι στον τρόπο της κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Εδώ υπάρχει μια πολύ μεγάλη μεσαία τάξη και οι κοινωνικές ανισότητες είναι ελάχιστες (πάλι νομίζω) ενώ στο Μεξικό υπάρχει η ανώτερη και η κατώτερη τάξη και η μεσαία τάξη εκεί είναι πολύ μικρή.
Αυτό φαίνεται πιο έντονα στο Μέξικο Σίτυ, όπου οι πλούσιοι κατοικούν σε προάστια όπως το Lomas, σε κάτι βίλες που θέλεις μισή ώρα για να πας απ’ την είσοδο ως το σπίτι ενώ οι φτωχοί μένουν στις παραγκουπόλεις.
Και όλες, μα όλες, οι βίλες έχουν ψηλούς τοίχους γύρω-γύρω σε όλο το οικόπεδο, προφανώς για λόγους ασφαλείας.
Είναι αλήθεια ότι εδώ έχουμε πολύ περισσότερη ασφάλεια, ίσως αυτό να έχει να κάνει με το ότι εδώ δεν υπάρχουν οι μεγάλες κοινωνικές διακρίσεις που υπάρχουν αλλού.
Και όχι μόνο σε σχέση με το Μεξικό, κι όχι μόνο παλιότερα, αλλά και τώρα στα χρόνια της κρίσης: δεν είδα πουθενά αλλού τον οδηγό ενός αυτοκινήτου να το παρατάει ξεκλείδωτο στη μέση του δρόμου με τα αλάρμ για να πεταχτεί στο σπίτι του (αυτό βέβαια δείχνει εκτός από ασφάλεια και γαϊδουριά αλλά τι να κάνουμε; Έτερον εκάτερον).


Στο Μεξικό δεν είδα νέγρους, ούτε καν μιγάδες, που σημαίνει ότι μάλλον οι Ισπανοί δεν εισήγαγαν στο Μεξικό σκλάβους απ’ την Αφρική, όπως έκαναν στην Καραϊβική και σε πολλές χώρες της Νότιας Αμερικής.
Κυριαρχούν δύο τύποι: ο ιθαγενής τύπος και αυτόν που εγώ θα αποκαλούσα Μεσογειακός τύπος. Ξέρετε φαντάζομαι πως είναι ο ιθαγενής τύπος. Περισσότερο από το σκούρο δέρμα και το ότι γενικά είναι μικρόσωμος, έχει πολύ ιδιαίτερα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά. Ουφ, δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς αλλά επειδή είχα αυτήν την κουβέντα με ένα φίλο μου πρόσφατα, νομίζω ότι οι ιθαγενείς του Μεξικού διαφέρουν από τους ιθαγενείς της Νότιας Αμερικής, που εγώ θα χαρακτήριζα αυστραλοπολυνησιακούς (μιλάω ανθρωπολογικά τώρα).
Ο δεύτερος τύπος είναι αυτός που εγώ αποκαλώ «Μεσογειακός». Είναι στην ουσία απόγονοι Ευρωπαίων αποίκων, αλλά όχι Αγγλοσαξόνων. Κυρίως είναι απόγονοι Ισπανών και ως εκ τούτου μοιάζουν πολύ σε μας.
Όμως, σήμερα, το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού προέρχεται από επιμειξίες και μόνο σε μερικά απομακρυσμένα χωριά παραμένουν κάποιες αμιγώς ιθαγενείς κοινότητες. Είναι αλήθεια, όμως (και αυτό το είδα και εγώ), ότι όσο περισσότερο πλησιάζεις τον Μεσογειακό τύπο τόσο περισσότερες πιθανότητες έχεις για μια καλή επαγγελματική σταδιοδρομία. Οι μεγάλες εταιρείες προτιμούν να προσλαμβάνουν προσωπικό απ’ τον Μεσογειακό τύπο κλπ.


Στη Βερακρούζ κάνει πάντα ζέστη, αφού το κλίμα είναι τροπικό. Οι εποχές εκεί ακολουθούν τις δικές μας αλλά στο πιο ζεστό, φυσικά. Το καλοκαίρι είναι η πιο ζεστή περίοδος του χρόνου (ευτυχώς δεν ήμουν ποτέ εκεί καλοκαίρι) και ο χειμώνας η πιο «ψυχρή». Το «ψυχρή» για τον χειμώνα στη Βερακρούζ είναι σχήμα λόγου βέβαια.
Τον Δεκέμβρη του 2008 πήγα εκεί με λεωφορείο απ’ το Μέξικο Σίτυ. Φορούσα μια μάλλινη μπλούζα γιατί στο Μέξικο Σίτυ ψιλοέκανε κρύο (στη δε Αθήνα χιόνιζε όταν έφυγα, όπως κάτασπρο ήταν και το αεροδρόμιο της Μαδρίτης στον γυρισμό).
Ταξιδεύαμε βράδυ και στον δρόμο με πήρε ο ύπνος. Ε, λοιπόν, ξύπνησα στη Βερακρούζ μούσκεμα στον ιδρώτα.
Το μεγάλο πρόβλημα στη Βερακρούζ είναι η υγρασία, κατά μ.ο. είναι στο 80% όλο τον χρόνο! Πολύ υγρασία...
Τον Δεκέμβρη στη Βερακρούζ η θερμοκρασία είναι γύρω στους 22ο C αλλά με την υγρασία φαίνεται πολύ παραπάνω. Τη μέρα κυκλοφορείς εκεί με μπλουζάκι και βερμούδα και το βράδυ βάζεις κανένα πουκαμισάκι.


Από τα μέρη που θυμάμαι περισσότερο εκεί, τι να σας πω…
Πρώτα πρώτα η Plaza de Armas, η Πλατεία των Όπλων.
Τελικά πλατείες με αυτό το όνομα πρέπει να έχει πολλές στη Λατινική Αμερική γιατί διαβάζω αυτές τις μέρες ένα μυθιστόρημα της Ιζαμπέλ Αλιέντε και εκεί η κεντρική πλατεία στο Σαντιάγο της Χιλής λέγεται επίσης Plaza de Armas.
Δεν ξέρω αν η Plaza de Armas είναι η κεντρική στη Βερακρούζ, αλλά λέγεται αλλιώς και Zócalo, οπότε μάλλον είναι η κεντρική γιατί Zócalo λένε γενικά τις μεγαλύτερες πλατείες στις μεξικάνικες πόλεις.
Η πλατεία αυτή έχει το στυλ που μου αρέσει στις Λατινοαμερικάνικες πλατείες: πρώτα-πρώτα είναι συμμαζεμένη και όχι τεράστια σαν το Zócalo στο Μέξικο Σίτυ.
Έχει γύρω-γύρω αποικιακού στυλ κτίρια (από αυτά με τις αψίδες, ξέρετε) και στο κέντρο είναι ένας καθεδρικός.
Πολλές φορές χορεύουν εκεί ζευγάρια ντόπιων ένα τοπικό χορό, σαν βαλς αλλά στο πιο λάτιν, danzón λέγεται. Αυτός ο χορός δεν είναι καθόλου φολκλόρ και δεν γίνεται για τους τουρίστες. Τον χορεύουν και ηλικιωμένα ζευγάρια γιατί έτσι τους αρέσει (όπως έλεγε και μια διαφήμιση).


Και για να μην γράφουμε μόνο όσα κάνουν την ατμόσφαιρα ιδανική και ρομαντική, εκεί αντιμετώπισα το (μόνιμο φαντάζομαι σε όλες τις μεξικάνικες πλατείες) φαινόμενο των δεκάδων μικροπωλητών που έρχονται στο τραπέζι σου για να πουλήσουν ένα σωρό μικροπράγματα.
Δεν είναι ότι γίνονται επίμονοι ή φορτικοί, άλλωστε ξέρουν και αυτοί οι φουκαράδες φαντάζομαι ότι το 99% του κόσμου (και βάλε) δεν πρόκειται να αγοράσει τίποτα, αλλά είναι τόσοι πολλοί που μπουχτίζεις.
Και για να ξαναγυρίσω λίγο στο κοινωνιολογικό σχόλιο που έκανα στο προηγούμενο μέρος, όλοι, μα όλοι, οι μικροπωλητές ανήκουν στον ιθαγενή τύπο.


Ένα άλλο μέρος που μου έμεινε είναι το φρούριο San Juan de Ulúa που έχτισαν οι Ισπανοί στην άκρη της πόλης, πάνω σχεδόν στη θάλασσα. Το φρούριο αυτό ήταν στην πραγματικότητα φυλακές και σήμερα μπαίνεις μέσα ελεύθερα. Περισσότερο θυμάμαι ότι έξω απ’ το φρούριο πουλούσαν (πάλι οι μικροπωλητές) κοσμήματα από κόκκους καφέ, φουντούκια κλπ, που ήταν πολύ όμορφα (και φτηνά).
Και μιλώντας για καφέ μετάνιωσα για δύο πράγματα: που δεν δοκίμασα καφέ δε όγια, café de olla, και που δεν αγόρασα από παραγωγούς που πουλούσαν στις άκρες των δρόμων (όπως πουλάνε εδώ καρπούζια) διάφορα πράγματα από καφέ: λικέρ, καραμέλες, καφέ φυσικά κλπ.
O café de olla δεν είναι ξεχωριστός τύπος καφέ, είναι ο παραδοσιακός τρόπος που φτιάχνουν καφέ στο Μεξικό (ιδίως στο Νότιο Μεξικό). Ξέρω μόνο ότι olla είναι μια πήλινη κατσαρόλα. Κάτι κάνουν εκεί μέσα τον καφέ, ξέρω γω; Δεν ρώτησα (αν και έπρεπε) πως τον κάνουν αυτόν τον καφέ. Το Μεξικό παράγει πολύ καφέ και η πολιτεία της Βερακρούζ είναι απ’ τους μεγαλύτερους παραγωγούς. Απ’ το αυτοκίνητο έβλεπα τις φυτείες του καφέ (κάτι μικροί θάμνοι είναι) αλλά δεν σταματήσαμε ν’ αγοράσω προϊόντα καφέ από τους ντόπιους παραγωγούς. Κρίμα γιατί τελικά ο ταξιδιώτης πρέπει να γνωρίζει από πρώτο χέρι πράγματα που δεν μπορεί να δει στη χώρα του.


Και τέλος εκείνο που θυμάμαι πολύ καλά είναι το aquarium της Βερακρούζ, το μεγαλύτερο aquarium της Λατινικής Αμερικής. Ως και φάλαινες είχε!
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ λιγάκι στο θέμα της ασφάλειας. Εγώ πάντως, δεν αισθάνθηκα σε καμία στιγμή να απειλούμαι. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι νύχτα δεν πολυέβγαινα, δεν είναι και τόσο συνηθισμένο να βγαίνεις νύχτα όπως εδώ (π.χ. προτιμάνε να βγαίνουν έξω για πρωινό, παρά βράδυ για φαγητό). Την ημέρα, όμως, έβγαινα και εντελώς μόνος.
Είναι, όμως, επίσης αλήθεια ότι υπάρχουν ορισμένες περιοχές ή γειτονιές που καλό είναι να τις αποφεύγεις. Αυτό ισχύει κυρίως στην πρωτεύουσα. Αν μπορείτε να ρωτήσετε κάποιον ντόπιο σχετικά, δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα.
Τέλος.


Συντάκτης: Diego Alatriste
(Thimios Giotas)


🔎2563

Μικρές Αγγελίες (Ν52)


ΑΣΣΟΙ ΤΟΥ ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ

Πωλούνται:
Περιοδικό "Άσσοι του Φαρ Ουέστ"
Τεύχος #4
Τεύχος #5
Τεύχος #8
Τιμή πακέτου: 5,00€

Σχόλια: Πρόκειται για ιδιαιτέρως δυσεύρετη σειρά, τύπου Βίπερ, από τις πιο καλαίσθητες που είχαν κυκλοφορήσει. Εκδόθηκαν 8 τεύχη από τις εκδόσεις Αιγόκερως, των Ανδρεόπουλου-Στρατίκη (εκδότες των περιοδικών Μικρός Σερίφης, Μικρός Κάου-μπόυ), το μακρινό 1968. Τεύχη #4 και #5 με φθαρμένα εξώφυλλα, τεύχος #8 σε καλή κατάσταση. Δίνονται μόνο πακέτο και όχι μεμονωμένα. Συνάντηση σε σταθμό μετρό. Για αποστολές στην επαρχία, τα έξοδα βαρύνουν τον αγοραστή. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Κράτηση λίγων ημερών, έπειτα από συνεννόηση.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ
ΚΑΛΗ
➤ΜΕΤΡΙΑ
ΚΑΚΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΚΗ

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν e-mail στο
selidesnostalgias@gmail.com
με τίτλο "Για την αγγελία Ν52"

🔎2562

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Λογοτεχνικές Προτάσεις 405: Το κορίτσι απ' την Αβάνα (Μυθιστόρημα)


Ένα πανέμορφο κορίτσι, ένας βιρτουόζος τρομπετίστας του μάμπο, ένας μεγάλος έρωτας με φόντο την Αβάνα της δεκαετίας του 1950.
Η Μαρία έχει φύγει από την Κούβα και ζει πλέον στο Μαϊάμι με την κόρη της Τερέζα. Είναι εξήντα ετών, αλλά παραμένει μια όμορφη, γοητευτική γυναίκα.
Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό της τον φτωχό μουσικό Νέστορ Καστίγιο. Τον ερωτεύτηκε παράφορα, αλλά του ράγισε την καρδιά και τον ενέπνευσε να γράψει το μεγάλο χιτ των Mambo Kings με τίτλο «Beautiful Maria of My Soul». Καθώς επιστρέφει με τη μνήμη της στις λαμπερές και πικάντικες μέρες και νύχτες στην Αβάνα της νιότης της, η ιστορία της ζωής της ξεδιπλώνεται μέσα από μια εντελώς νέα οπτική.

Το τελευταίο μυθιστόρημα του Oscar Hijuelos αποτελεί τη συνέχεια της εκπληκτικής ιστορίας του "The Mambo Kings Play Songs of Love", του βιβλίου που του χάρισε το Βραβείο Πούλιτζερ το 1990.

Ο Oscar Hijuelos γεννήθηκε το 1951. Γιος Κουβανών μεταναστών, μεγάλωσε στο Κονέκτικατ και στη Νέα Υόρκη. Για το δεύτερο μυθιστόρημά του, "The Mambo Kings Play Songs of Love", τιμήθηκε το 1990 με το Βραβείο Πούλιτζερ. Έχει τιμηθεί επίσης με το The Rome Prize και έχει λάβει υποτροφίες από το Ίδρυμα Guggenheim και άλλους φορείς. Τα εφτά μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι πέντε γλώσσες. Δίδαξε επί χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Ντιουκ. Απεβίωσε τον Οκτώβριο του 2013.

Τίτλος πρωτοτύπου: Beautiful Maria of My Soul
Γλώσσα πρωτοτύπου: Αγγλικά
Συγγραφέας: Oscar Hijuelos
Μετάφραση: Βασίλης Χατζηδημητράκης
Έτος έκδοσης: 2017
ISBN: 978-960-04-4755-2
Σελίδες: 448
Σχήμα: 14x20,6
Eξώφυλλο: Μαλακό
Αρχική τιμή: 17,50€
Εκδότης: Κέδρος

🔎2561

Η Πλατεία Ομονοίας σε τρεις φωτογραφίες...


Δεκαετία του 1900
Με φοίνικες και καλωπιστικά φυτά.
Ιδανική για ήσυχους περιπάτους στο κέντρο της πόλης.


Δεκαετία του 1930
Με ελάχιστα αυτοκίνητα και τραμ. Με ένα αρχοντικό και πολιτισμένο στυλ. Με αρχαιοελληνικού τύπου αγάλματα και με αέρα κλασσικισμού.


Δεκαετία του 1960
Με αρκετά αυτοκίνητα και με τρόλει αντί για τραμ. Με συντριβάνια και γρασίδι. Με κακόγουστες τεράστιες διαφημιστικές πινακίδες.

🔎2560

Μικρές Αγγελίες (Ν51)


ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Πωλούνται:
Περιοδικό "Μικρός Σερίφης"
Τεύχος #584, τιμή 3,00€
Τεύχος #604, τιμή 3,00€
Τεύχος #799, τιμή 3,00€

Σχόλια: Πρόκειται για τεύχη σε μέτρια κατάσταση, με μικροφθορές πολυκαιρίας. Δυσεύρετα, με ημερομηνίες κυκλοφορίας 1975 και 1979. Πωλούνται πακέτο ή μεμονωμένα. Συνάντηση σε σταθμό μετρό. Για αποστολές στην επαρχία, τα έξοδα βαρύνουν τον αγοραστή. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Κράτηση λίγων ημερών, έπειτα από συνεννόηση.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ
ΚΑΛΗ
➤ΜΕΤΡΙΑ
ΚΑΚΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΚΗ

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν e-mail στο
selidesnostalgias@gmail.com
με τίτλο "Για την αγγελία Ν51"

🔎2559

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017

Ελληνικά Comic Books 322: Justice League - Συναρπαστικές περιπέτειες (2017)


Του Παναγιώτη Πλαφουτζή

Κι ενώ ήδη παίζεται στους κινηματογράφους η ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί η κορυφαία ομάδα υπερηρώων της DC Comics, η Anubis κυκλοφόρησε αυτή την μικρή έκδοση, για να πάρουμε μια ακόμη γεύση από τις περιπέτειες της Justice League. Εδώ δημοσιεύονται δύο περιπέτειες από την πολυετή δράση της ομάδας αυτής, με την υπογραφή κορυφαίων δημιουργών, όπως οι Geoff Johns, Ivan Reis και Doug Mahnke.
Στην πρώτη από αυτές παρακολουθούμε ένα από τα κεφάλαια της ανόδου του Aquaman στο θρόνο της Ατλαντίδας, η οποία πραγματοποιείται μετά από τη σύγκρουση με τον αδελφό του, Orm. Στη δεύτερη βλέπουμε σε δράση έναν από τους λιγότερο προβεβλημένους ήρωες της ομάδας, τον Cyborg, μαθαίνοντας περισσότερα για τον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Το Crime Syndicate, που αποτελείται από μοχθηρές εκδοχές των υπερηρώων, έχει κατακτήσει τον κόσμο μας και η Justice League βρίσκεται φυλακισμένη. Ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει είναι ο Cyborg, αρκεί να ξεπεράσει το εμπόδιο του Grid.
Στα θετικά της έκδοσης θα αναφέρω το πολύ καλό σχέδιο και των δύο ιστοριών, τον εξαιρετικό χρωματισμό, καθώς και το υψηλό επίπεδο εκτύπωσης της ελληνικής έκδοσης. Ωστόσο, αρνούμαι να καταλάβω με ποια λογική επιλέγονται οι ιστορίες που θα περιληφθούν σε μια τέτοια έκδοση, καθώς οι συγκεκριμένες προέρχονται από τα τεύχη #16 και #29 του αμερικάνικου Justice League New 52. Δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, ενώ επειδή είναι μέρος μεγαλύτερων ιστοριών αφήνουν τον αναγνώστη με πολλά ερωτηματικά.
Οπότε, μπορεί κάποιος φαν των υπερηρωικών κόμικς να το αγοράσει και να περάσει λίγο ευχάριστα τον χρόνο του, όμως κάθε άλλου είδους αναγνώστη θα τον αφήσει παγερά αδιάφορο.

Οι τίτλοι των δύο ιστοριών:
1. Ο θρόνος της Ατλαντίδας - Φίλοι & Εχθροί
2. Παντοτινοί ήρωες


Justice League: Their Greatest Triumphs (Justice League v2 16 & 29)
Σενάριο/Kείμενα: Geoff Johns
Σχέδιο: Ivan Reis, Doug Mahnke, Joe Prado, Keith Champagne, Christian Alamy
Χρωματισμός: Rod Reis
Μετάφραση/Επιμέλεια: Χρήστος Τσέλιος
Hμερομηνία κυκλοφορίας: 15/11/2017
Μέγεθος: 15,5 x 24,0
Σελίδες: 48
ISBN: 978-960-623-020-2
Εκδότης: Anubis
Αρχική τιμή: 3,90€

🔎2558

Λογοτεχνικές Προτάσεις 404: Κάτω από τα φύλλα της μηλιάς (Μυθιστόρημα)


Ένα δυνατό μυθιστόρημα για την αγάπη, τη φύση
και τις αντιξοότητες της ζωής

Το 1914 είναι μια δύσκολη χρονιά για τον Άντριου Χόουτον: η οικογένειά του, μαζί με εκατοντάδες άλλες, δυσκολεύεται να επιβιώσει στα ανθρακωρυχεία της Πενσιλβάνια και ο Άντριου μοιάζει καταδικασμένος σε μια ζωή κάτω από τη γη, όπως και ο πατέρας του. Το πεπρωμένο του αλλάζει όταν η θεία του, Έβελιν Κάιζερ, και ο γερμανικής καταγωγής άντρας της, του εξασφαλίζουν μια θέση μαθητευόμενου στους σιδηροδρόμους. Ωστόσο, την πρώτη μέρα στη δουλειά ο Άντριου τραυματίζεται βαριά σ’ ένα τραγικό δυστύχημα και, μαζί με τους Κάιζερ, αφήνει την πόλη για την επαρχία.
Η ζωή στην επαρχία δεν είναι ειδυλλιακή: η γη αργεί να αποφέρει καρπούς και η αγροικία είναι ετοιμόρροπη. Όμως υπάρχει και κάτι όμορφο: η Λίλι Μόρτον, έξυπνη και ετοιμόλογη, αλλά με τα δικά της μυστικά. Η σχέση των δύο νέων γίνεται το καταφύγιό τους, αλλά τότε ξεσπάει ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και οι Κάιζερ, λόγω της γερμανικής τους καταγωγής, γίνονται αμέσως ανεπιθύμητοι…

Η συγγραφέας του best seller "Η κόρη της Αυστραλίας" μας προσφέρει ένα συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα, σκιαγραφώντας γλαφυρά το συγκινητικό πορτρέτο μιας οικογένειας Γερμανών μεταναστών –με τις κακουχίες, τις κατακτήσεις και τα πάθη της– στην αμερικανική επαρχία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Χάρμονι Βέρνα έχει μια καριέρα είκοσι ετών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τις δημόσιες σχέσεις και τη διαφήμιση. Έχει γράψει σενάρια για τη σειρά Food Network και άρθρα για τα περιοδικά Modern Bride Magazine, Connecticut Woman Magazine και πολλά άλλα. Το μυθιστόρημά της "H κόρη της Αυστραλίας", που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος, έφτασε στην τελική φάση του διαγωνισμού James Jones First Novel Contest και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Η Χάρμονι ζει στο Νιούταουν του Κονέκτικατ μαζί με τον σύζυγο και τους τρεις γιους της.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα γι’ αυτή στο www.HarmonyVerna.com.

Συγγραφέας: Harmony Verna
Μετάφραση: Μαρία-Ρόζα Τραϊκόγλου
Σελίδες: 496
ISBN: 978-960-461-809-5
Διαστάσεις: 14 x 20,5 εκ.
Εκτύπωση: Μονόχρωμο
Εξώφυλλο: Μαλακό
Ημερομηνία κυκλοφορίας: Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017
Τιμή: 16,60€
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος

🔎2557

Απονεμήθηκαν τα βραβεία της Εταιρείας Συγγραφέων


Στο κατάμεστο Αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων απονεμήθηκαν το βράδυ της Τρίτης 3 Νοεμβρίου τα βραβεία της Εταιρείας Συγγραφέων για το 2015.
Ο γλωσσολόγος Χριστόφορος Χαραλαμπάκης και η ποιήτρια Ζέφη Δαράκη έλαβαν αντίστοιχα τα βραβεία «Δαίδαλος» και «Διδώ Σωτηρίου».
Τα βραβεία απένειμε ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Αριστείδης Μπαλτάς ο οποίος σε σύντομο χαιρετισμό αναφέρθηκε στη σημασία της ύπαρξης τέτοιων θεσμών για την αναγνώριση της προσφοράς στα γράμματα και την ενθάρρυνση της πνευματικής δημιουργίας.

Για το «Χρηστικό Λεξικό» του, που εκδόθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, έλαβε το βραβείο Πολιτισμού «Δαίδαλος» ο γλωσσολόγος του Πανεπιστημίου Αθηνών Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, ο οποίος έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με θέματα γλωσσολογικής ορολογίας, με τη θεωρητική γλωσσολογία και την Ιστορία της ελληνικής γλώσσας, αλλά και με υφολογικά και κοινωνιογλωσσολογικά προβλήματα και θέματα ορθής χρήσης της Νεοελληνικής. Το βραβείο απονέμεται σε έργο του γραπτού λόγου που προάγει τον πολιτισμό στην Ελλάδα και τον κόσμο. Κριτήριο για την απονομή είναι η καινοτομία του έργου, η ειδική συμβολή του στον χώρο της βιβλιογραφίας όπου ανήκει, η εμβέλειά του στον ευρύτερο χώρο της επιστήμης, των ιδεών, της κριτικής σκέψης, της τέχνης κτλ. Το βραβείο απονέμεται σε Έλληνα συγγραφέα, ανεξαρτήτως αν είναι λογοτέχνης, επιστήμονας, καλλιτέχνης κτλ. Το έπαθλο του βραβείου φιλοτέχνησε η συγγραφέας και εικαστικός Ηρώ Νικοπούλου. Για το έργο του τιμώμενου μίλησε ο επίκουρος καθηγητής Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Νικόλαος Λαβίδας.

Ποιήτρια της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, με πολλές συλλογές στο ενεργητικό της αλλά και νουβέλες και ποίηση για παιδιά και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, η Ζέφη Δαράκη, η οποία βραβεύτηκε το 2010 από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Λάμπρου Πορφύρα για το βιβλίο της «Σε ονομάζω θα πει σε χάνω» (εκδόσεις Αλεξάνδρεια) έλαβε το βραβείο Πολιτισμού «Διδώ Σωτηρίου», το οποίο απονέμεται σε ξένο ή Έλληνα συγγραφέα που με τη γραφή του αναδεικνύει την επικοινωνία των λαών και των πολιτισμών μέσα από την πολιτισμική διαφορετικότητα. Το έπαθλο του βραβείου «Διδώ Σωτηρίου» φιλοτέχνησε ο γλύπτης Θόδωρος. Για το έργο της τιμώμενης μίλησαν η αναπληρώτρια καθηγήτρια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Έλλη Φιλοκύπρου και ο ποιητής Βάκης Λοϊζίδης.

🔎2556

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Μικρές Αγγελίες (Ν50)


ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ

Πωλούνται:
Περιοδικό "Μίκυ Μάους"
Τεύχος #1426, τιμή 2,50€
Τεύχος #1427, τιμή 2,50€
Τεύχος #1428, τιμή 2,50€
Τεύχος #1431, τιμή 2,50€

Σχόλια: Πρόκειται για τεύχη σε καλή ή πολύ καλή κατάσταση. Πωλούνται πακέτο ή μεμονωμένα. Συνάντηση σε σταθμό μετρό. Για αποστολές στην επαρχία, τα έξοδα βαρύνουν τον αγοραστή. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Κράτηση λίγων ημερών, έπειτα από συνεννόηση.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ
➤ΚΑΛΗ
ΜΕΤΡΙΑ
ΚΑΚΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΚΗ

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν e-mail στο
selidesnostalgias@gmail.com
με τίτλο "Για την αγγελία Ν50"

🔎2555

Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

Λογοτεχνικές Προτάσεις 403: Η γιαγιά μου σας χαιρετά και ζητάει συγγνώμη (Μυθιστόρημα)


ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΕ 42 ΓΛΩΣΣΕΣ

To βιβλίο που έκανε εκατομμύρια αναγνώστες
να συγκινηθούν και να γελάσουν

Η Έλσα είναι εφτά χρονών και δεν μοιάζει με κανένα κορίτσι της ηλικίας της. Η γιαγιά της είναι εβδομήντα εφτά χρονών και όλοι τη θεωρούν εντελώς παλαβή. Όλοι εκτός από την Έλσα, η οποία είναι σίγουρη πως η γιαγιά της είναι μια ιδιοφυΐα. Έτοιμη για όλα προκειμένου να διασκεδάσει ή να προστατεύσει την εγγονή της. Ακόμη και να διαρρήξει τον ζωολογικό κήπο, να πυροβολήσει με πέιντμπολ ή να φλερτάρει αστυνομικούς. Είναι όχι μόνο η καλύτερη, αλλά και η μοναδική φίλη της Έλσας.
Τα βράδια η Έλσα βρίσκει καταφύγιο στις ιστορίες που πλάθει η γιαγιά της για τα έξι φανταστικά βασίλεια, εκεί όπου κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να συμπεριφέρεται φυσιολογικά.
Όλα αυτά σταματούν ξαφνικά, όταν η γιαγιά πεθαίνει. Έχει αφήσει όμως πίσω της το πιο συναρπαστικό κυνήγι θησαυρού για την Έλσα: ένα σωρό επιστολές, τις οποίες θα πρέπει να παραδώσει στους αποδέκτες τους, ανθρώπους με τους οποίους η γιαγιά είχε συγκρουστεί.
Έτσι ξεκινάει η μεγάλη περιπέτεια της Έλσας, χάρη στην οποία θα ανακαλύψει την αλήθεια που κρυβόταν πίσω από τα παραμύθια της γιαγιάς, μιας γυναίκας που πραγματικά δεν έμοιαζε με καμία άλλη.

Ένα πνευματώδες, κωμικό, συγκινητικό και ανατρεπτικό μυθιστόρημα που προτείνει μια διαφορετική ματιά στην καθημερινότητά μας, αλλά και στο δικαίωμα του καθενός να είναι και να ζει όπως επιλέγει ο ίδιος.

Ο Φρέντρικ Μπάκμαν (γεν. 1981) είναι ο πιο δημοφιλής σύγχρονος Σουηδός συγγραφέας.
Όλα τα μυθιστορήματά του είναι πνευματώδη και συγκινητικά ταυτόχρονα, αποτυπώνουν ιδιαίτερες ιστορίες απλών ανθρώπων και μεταδίδουν ένα μήνυμα ανθρωπιάς και αισιοδοξίας.
Έγινε γνωστός παγκοσμίως χάρη στο μυθιστόρημά του "Ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Οβ", που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και έγινε ταινία. Τα βιβλία του έχουν πουλήσει συνολικά πάνω από εφτά εκατομμύρια αντίτυπα σε σαράντα τέσσερις γλώσσες.
Το "Η γιαγιά μου σας χαιρετά και ζητάει συγγνώμη" έγινε bestseller όπου εκδόθηκε. Παρέμεινε για πολλούς μήνες στις κορυφαίες θέσεις της λίστας των New York Times, ενώ στην Κίνα έφτασε στην πρώτη θέση έναν μόλις μήνα μετά την κυκλοφορία του.
Από τις εκδόσεις Κέδρος ετοιμάζεται ήδη άλλο ένα μυθιστόρημα του συγγραφέα.

Τίτλος πρωτοτύπου: Min mormor hälsar och säger förlåt
Γλώσσα πρωτοτύπου: Σουηδικά
Συγγραφέας: Fredrik Backman
Μετάφραση: Γιώργος Μαθόπουλος
Έτος έκδοσης: 2017
ISBN: 978-960-04-4825-2
Σελίδες: 512
Σχήμα: 14x20,6
Eξώφυλλο: Μαλακό
Αρχική τιμή: 16,60€
Εκδότης: Κέδρος

🔎2554

Έφυγε από τη ζωή ο τραγουδιστής και ηθοποιός Ντέιβιντ Κάσιντι


Ένα από τα είδωλα των νέων
της δεκαετίας του '70

Την τελευταία του πνοή άφησε την Τρίτη το βράδυ, σε ηλικία 67 ετών, ο τραγουδιστής, ηθοποιός και κιθαρίστας, Ντέιβιντ Κάσιντι. Οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για πολυοργανική ανεπάρκεια, ενώ ο ίδιος είχε αποκαλύψει τον περασμένο Φεβρουάριο ότι έπασχε από άνοια.
Ο Κάσιντι, ποπ είδωλο της δεκαετίας του '70, είχε γίνει γνωστός ως Keith Partridge μέσω της τηλεοπτικής σειράς «The Partridge Family», ενώ τεράστια επιτυχία είχαν γνωρίσει τα τραγούδια του “Cherish”, “I Think I love you”, “I’ll Meet You Halfway” και “C'mon Get Happy”.


The Partridge Family, season 1.
Από αριστερά προς τα δεξιά: Shirley Jones, Jeremy Gelbwaks,
Suzanne Crough, Susan Dey, Danny Bonaduce και David Cassidy

Γεννήθηκε το 1950, γιος των ηθοποιών Τζακ Κάσιντι και Έβελιν Γουόρντ. Το 1956 ο πατέρας του παντρεύτηκε με την ηθοποιό και τραγουδίστρια Σίρλεϊ Τζόουνς, η οποία υποδύθηκε και τη μητέρα του Ντέιβιντ στο «The Partridge Family», αρχές δεκαετίας του '70.
Τότε δημιουργήθηκε το φαινόμενο «Cassidymania», με ορδές νεαρών κοριτσιών να φωνάζουν το όνομά του και να αγοράζουν αμέτρητα αντικείμενα με τη φωτογραφία του.
Κυκλοφόρησε δεκάδες άλμπουμ τις δεκαετίες του '70, του '80 και του '90, ενώ το 2001 επέστρεψε στην πρώτη πεντάδα των βρετανικών τσαρτ -για πρώτη φορά μετά το 1974- με το τραγούδι «Τhen And Now». Τα επόμενα χρόνια συνέχισε να περιοδεύει και να εμφανίζεται σε τηλεόραση, κινηματογράφο και μουσικό θέατρο.
Σε μια από τις τελευταίες συναυλίες του στο Λονδίνο το 1974, εκατοντάδες θεατές ποδοπατήθηκαν, υπήρξαν πολλοί τραυματισμοί, ενώ ένα νεαρό κορίτσι εξέπνευσε λίγες ημέρες αργότερα. Εκείνη τη χρονιά ο Ντέιβιντ εγκατέλειψε τη σειρά για να ακολουθήσει σόλο μουσική καριέρα.


Το 2008 ο Κάσιντι παραδέχτηκε δημοσίως το πρόβλημά του με τον αλκοολισμό και το 2010 συνελήφθη στη Φλόριντα για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ.
Τον Φεβρουάριο του 2017, μετά την πτώση του κατά τη διάρκεια συναυλίας, αποκάλυψε ότι έπασχε από Αλτσχάιμερ -την ίδια νόσο για την οποία είχε υποφέρει η μητέρα του Έβελιν Γουόρντ και για την πρόληψη της οποίας είχε αγωνιστεί μετά τον θάνατό της. Είχε δηλώσει στο περιοδικό People ότι θα σταματήσει τις μουσικές περιοδείες για να επικεντρωθεί στην υγεία και παρόμοιες αποκαλύψεις είχε κάνει και σε συναυλία του. Ο τραγουδιστής ξέχασε επανειλημμένως τα λόγια από τα τραγούδια του και προς το τέλος της βραδιάς δεν κατάφερε να κρατήσει την ισορροπία του με αποτέλεσμα να πέσει από μια μικρή σκηνή.
Στις 18 Νοεμβρίου ανακοινώθηκε ότι νοσηλευόταν σε νοσοκομείο της Φλόριντα και βρισκόταν σε κώμα ύστερα από μη επιτυχημένη μεταμόσχευση ήπατος.


🔎2553

Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017

Τρία πράγματα που μάλλον δεν ξέρατε για τον Μίκυ Μάους


Το περασμένο Σαββατοκύριακο, το πιο διάσημο ποντίκι στον κόσμο
γιόρταζε τα 80α γενέθλιά του

Γνωρίζατε όμως ότι:
1. Αυτό το ποντίκι είχε για «μπαμπά» ένα... κουνέλι: Ο πρώτος χαρακτήρας που εφευρέθηκε από τον Γουόλτ Ντίσνεϋ ήταν ένα κουνέλι που ονομαζόταν Όσβαλτ. Όταν συνειδητοποίησε, όμως, ότι οι ιδιοκτήτες του στούντιο τού έκλεψαν τα πνευματικά δικαιώματα, παραιτήθηκε και αποφάσισε να δημιουργήσει έναν νέο ήρωα. Στο εργαστήριό του, στο Κάνσας Σίτι, ο Γουόλτ Ντίσνεϋ είχε ένα μικρό ποντίκι σαν κατοικίδιο και του έδινε τυρί. Το είχε βαπτίσει Μόρτιμερ. Ήταν, λοιπόν, «Μόρτιμερ» το πρώτο όνομα αυτού του διάσημου ποντικιού, προτού η σύζυγος του Γουόλτ Ντίσνεϋ τον συμβουλεύσει να τον αποκαλέσει... Μίκυ!
2. Οι σύμμαχοι κέρδισαν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο εν μέρει χάρη στον Μίκυ. Ένα από τα κωδικά ονόματα που χρησιμοποιήθηκαν για την απόβαση στην Νορμανδία τον Ιούνιο του 1940 ήταν «Μίκυ Μάους». Στη συνέχεια, προκειμένου να παγιδεύσουν τους Ναζί, η επιχείρηση «Σωματοφύλακας» (Fortitude) είχε στόχο να κάνει τους Ναζί να πιστέψουν ότι οι σύμμαχοι θα αποβιβάζονταν αλλού και ένας από τους τρόπους εξαπάτησης των γερμανικών αεροσκαφών αναγνώρισης ήταν να φτιάξουν φουσκωτά συμμαχικά άρματα μάχης. Από ψηλά, οι Γερμανοί πίστευαν ότι τα άρματα κατευθύνονταν προς το Πα ντε Καλέ, ενώ οι σύμμαχοι αποβιβάζονταν στις ακτές της Νορμανδίας. Εμπνευστής αυτής της λαμπρής στρατηγικής ήταν ένας από τους Αμερικανούς αξιωματικούς της επιχείρησης «Σωματοφύλακας», ο Ραλφ Ίνγκερσολ, ο οποίος είχε την ιδέα των φουσκωτών αρμάτων ενθυμούμενος μια παρέλαση την ημέρα των Ευχαριστιών όταν ήταν παιδί. Είχε μείνει εκστασιασμένος από τα γιγαντιαία μπαλόνια που απεικόνιζαν τον Μίκυ Μάους.
3. Ο Μίκυ μίλησε για πρώτη φορά το 1923 και οι πρώτες του λέξεις ήταν «χοτ ντογκ». Η φωνή του Μίκυ δεν ήταν άλλη από αυτή του Γουόλτ Ντίσνεϋ. Ο δημιουργός ερμήνευσε την φωνή του Μίκυ μέχρι το 1946, οπότε έπρεπε να σταματήσει επειδή κάπνιζε πολύ και δεν μπορούσε πλέον να κάνει την λεπτή οξεία φωνή του Μίκυ.

Πηγή κειμένου: in.gr

🔎2551

Η καρυάτιδα ατενίζει το Φιλοπάππου...


Εξαιρετική φωτογραφία του Walter Hege, το 1930, με την καρυάτιδα να στέκει αγέρωχη και αγέραστη 2400 χρόνια, να ατενίζει το μνημείο στον λόφο του Φιλοπάππου...

https://www.facebook.com/one.photo.thousands.words/

🔎2550

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

Μικρές Αγγελίες (Ν49)


ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Πωλούνται:
Περιοδικό "Μικρός Σερίφης"
Τεύχος #1433, τιμή 2,00€
Τεύχος #1454, τιμή 1,50€
Τεύχος #1467, τιμή 1,50€

Σχόλια: Πρόκειται για τεύχη σε καλή κατάσταση. Πωλούνται πακέτο ή μεμονωμένα. Συνάντηση σε σταθμό μετρό. Για αποστολές στην επαρχία, τα έξοδα βαρύνουν τον αγοραστή. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Κράτηση λίγων ημερών, έπειτα από συνεννόηση.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ
➤ΚΑΛΗ
ΜΕΤΡΙΑ
ΚΑΚΗ
ΠΟΛΥ ΚΑΚΗ

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν e-mail στο
selidesnostalgias@gmail.com
με τίτλο "Για την αγγελία Ν49"

🔎2547
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...