Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

Λογοτεχνικές Προτάσεις 246 / Βιβλιοκριτική: Ο αφρός των ημερών (Μυθιστόρημα)


Εκείνο που έχει σημασία στη ζωή είναι να κρίνει κανείς τα πάντα a priori. Φαίνεται, πραγματικά, ότι οι μάζες έχουν άδικο και τα άτομα έχουν πάντα δίκιο. Ας μην βιαστούμε ωστόσο να εξάγουμε κανόνες συμπεριφοράς απ' αυτό το αξίωμα: δεν είναι ανάγκη να διατυπώνουμε τους κανόνες για να τους ακολουθούμε. Δυο πράγματα υπάρχουν μόνο: ο έρωτας, κάθε λογής, με όμορφες κοπέλες κι η μουσική της Νέας Ορλεάνης ή του Ντιούκ Έλινγκτον. Τα υπόλοιπα θα 'πρεπε να πάψουν να υπάρχουν, γιατί τα υπόλοιπα είναι αντιαισθητικά και οι λίγες σελίδες που ακολουθούν, σαν απόδειξη, στηρίζονται στο γεγονός ότι ολόκληρη η ιστορία είναι αληθινή αφού την έπλασα εγώ με τη φαντασία μου, από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη. Η υλική της πραγματοποίηση αποτελείται ουσιαστικά από μια πλάγια προβολή της πραγματικότητας πάνω σ' ένα παραμορφωμένο επίπεδο αναφοράς με ακανόνιστους κυματισμούς. Όπως βλέπετε, πρόκειται για βολικό σύστημα, και το συνιστώ ανεπιφύλακτα...

"Ο αφρός των ημερών" είναι ένα μυθιστόρημα μιας εποχής, μιας χώρας, μιας γλώσσας και ταυτόχρονα ένα μυθιστόρημα εκτός χρόνου, εκτός γεωγραφικών συντεταγμένων, ένα μυθιστόρημα κατεξοχήν της γλώσσας, στην παράδοση του Ραμπελαί, του Λιούις Κάρρολ, του Αλφρέντ Ζαρρύ και του Ρεημόν Κενώ, στο πνεύμα του Κολεγίου της Παταφυσικής. Είναι επίσης ένα μυθιστόρημα μιας μουσικής, της τζαζ, ένα μυθιστόρημα "πολύ, πολύ σουίνγκ", σύμφωνα με την αγαπημένη έκφραση του συγγραφέα.
Πρόσφατα, "Ο αφρός των ημερών" μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Μισέλ Γκοντρύ, με πρωταγωνιστές την Ωντρέ Τωτού και τους Ρομαίν Ντυρί, Γκαντ Ελμαλέ, Ομάρ Συ.

Σελίδες Νοσταλγίας: Το βιβλίο αυτό μου το είχε κάνει δώρο κάποτε μια παλιά φίλη. Όταν έφτασε η σειρά του να το διαβάσω, το άνοιξα εντελώς ανυποψίαστος, καθώς δεν γνώριζα ακόμα τότε τι εστί Μπορίς Βιαν. Μετά τις πρώτες σελίδες, άρχισα να πιστεύω ότι μάλλον το βιβλίο είχε μεταφραστεί λάθος. Λίγο αργότερα, άρχισα να σκέφτομαι ότι μάλλον ο συγγραφέας ήταν "σαλεμένος" και δεν έφταιγε ο μεταφραστής. Παράλληλα, προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου να συνεχίσει να το διαβάζει, παρά την τόσο αντισυμβατική τεχνοτροπία του κειμένου. Έτσι, όμως, έπεσα στην παγίδα και σελίδα με την σελίδα άρχισα να γοητεύομαι από αυτό το στυλ που τόσο πολύ με είχε ξενίσει αρχικά. Βυθίστηκα σιγά-σιγά σ' έναν κόσμο ονειρικό, έναν κόσμο τεχνητό και ευφάνταστο, μουσικό, πολύχρωμο, αρωματισμένο, αφρώδη, γευστικό και μελωδικό! Έναν κόσμο τον οποίο σας προτείνω ανεπιφύλακτα, ακόμα και αν δεν είστε από εκείνους που μαγνητίζονται από φαντασιακά ή σουρεαλιστικά σύμπαντα. Αρκεί να είστε "ανοιχτοί" σε νέες (αν και τόσο παλιές) αναγνωστικές εμπειρίες!... Πλαφουτζής Παναγιώτης

Ξενόγλωσσος τίτλος: L' ECUME DES JOURS (1947)
Συγγραφέας: Μπόρις Βιάν
Μετάφραση: Ρένα Χατχούτ
ISBN13: 9789603291435
Χρονολογία πρώτης έκδοσης: Δεκέμβριος 1979
Αριθμός σελίδων: 204
Διαστάσεις: 21x12
Εκδόσεις: Γράμματα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...